Toch even wat toelichten @Nienes
De opening is er altijd, zlefs en ook als "de knop" om is.
We blijven verantwoordelijk voor alles wat we doen.
Maar in het brein speelt zich van alles af, waar we niets mee hoeven.
Dat start met de angst om te stoppen, het gaat door met de euforie als stoppen is gelukt.
Die euforie is als een verliefdheid. Je ziet niets meer van wat je niet wilt/kunt zien en zweeft
op iets moois. Iets wat je vast wilt houden. Maar net als bij een verliefdheid is daar dan de
realiteit, want het leven is niet één roze wolk. Er komen grijze dagen. Het gestopt blijven wordt
getest en je brein gaat rare dingen in je hoofd stoppen. Daar hoef je niet naar te luisteren.
Wanneer verliefd zijn liefde wordt, zie je ook fouten van je partner. Fouten in je eigen karakter,
in drankmomenten, verleidingen, verdriet, woede, bitterheid. We vergelijken erg vaak met andere 
mensen/omstandigheden. Vergelijken is zelden eerlijk of helpend. En toch doen we het. Soms met iemand
waaraan je je op trekt, maar vaak met mensen die betere omstandigheden hebben of betere mensen lijken.
Durf je de liefde voor je eigen werkelijkheid aan? Kun je aanvaarden wat in jouw hoofd zich afspeelt?
Je hoeft niet naar dat brein te luisteren, die kan je terug brengen naar toen drank nog een oplossing leek.
Maar dan moet je echt jezelf helemaal onder ogen zien en leren/werken met jezelf.
Voor sommigen helpt tijdelijk antabus slikken om van dat brein even vakantie te hebben wat drank betreft.
Anderen gaan in therapie. Nemen meer tijd voor relaties/hobbyś/gesprekken.
Het eerste jaar kan zwaar zijn, maar je komt er altijd sterker uit. Alsof een relatie is gestopt en je alleen
(met jezelf) verder gaat.  Een scheiding van je maatje drank is ook zoiets. Niet gemakkelijk. Maar eenmaal dat eerste
jaar door, en alle omstandigheden aangegaan zonder, ben je meer jezelf. Meer eigenwaarde. Geen falen op dat
gebied. Trots i.p.v. zwak voelen. Aan omgeving zien dat er weer respect voor je is, zelfrespect.
Gevallen, en opgekrabbeld. Net zo lang tot je loopt. Zelf! 
(misschien even Els Noorlander kijken/luisteren nu?)

Och meissie, ik lees het nu pas ( had dit weekend geen tijd en was druk, druk, druk)

Je schrijft : ik voel gewoon haat naar mezelf. Waarom doe ik dit? Ik voel me rot, katerig, verdrietig, niet fit.

Weet je @Nienes energie stoppen in dergelijke gedachten is weinig zinvol weet ik uit ervaring. Stop al je energie in dat door jou bewust gekozen pad : een alcoholvrij leven !!

En j a, die struikelingen, die horen er bij. Ik hield/hou me vast aan de uitspraak :

Vallen hoort er bij, maar het gaat er om dat je één keer meer opstaan dan valt !

Dus opkrabbelen en verder gaan op dit pad. Je kunt het !!

Beatrix

je kunt niet vaker opstaan dan dat je valt
dus niet blijven liggen is de clou!

Haha ja dan blijven we maar liggen! Nee zonder gekheid, ik weet het ook echt allemaal. Er zit iets in mij dat onbewust zegt dat ik er niet toe doe, niet goed genoeg ben, en dan doe ik eigenlijk precies alles om dat te bevestigen. En het ging zo goed. Ik moet mijn verdriet een plekje geven zonder de deken van alcohol. En dat vind ik doodeng denk ik. 
Ik heb geen oog dichtgedaan en toen ik wel sliep had ik alleen maar nare dromen. 
Vandaag wordt dus een lange dag maar ik beloof jullie en mezelf: ik drink niet. 
Bedankt weer voor jullie lieve woorden. 

@Nienes je worsteling, de pijn, verdriet, schaamte, klote gevoel en je een mislukkeling voelen…. Nou ik ken het allemaal maar al te goed….. en ik denk velen die hier schrijven….

maar hee… je bent hier he! Dat was je eerste stap naar de rest van je leven, en bedenk, als we allemaal stuk voor stuk hadden geroepen: ‘zo ik stop met drinken’ en het was ons allemaal meteen gelukt, hadden we dit forum niet gehad, het bestaan ervan was niet eens nodig, dussssss conclusie: het is verdomde moeilijk! En dat is het!

om sober te blijven mag, nee moet of kan je alle tools inzetten die voorhanden zijn.

hulp in de vorm van therapie, ikzelf volg tactus online. Vooral de gesprekken met mijn ervaringsdeskundige is zo fijn. Maar je kan ook naar de AA. 
ik heb op mijn gsm de AV app. (Alcoholvrijheid) dat is een leuke tool.

dit geweldige forum, hielp mij opkrabbelen na de zoveelste val. Terug in de nimmer aflatende strijd. Waar we telkens weer een keuze hebben. Lieve woordjes en een schouder. Waar alleen gelijk gestemde weten hoe ik me voelde…

En last but not least, de antabus. Daarmee voorkom ik de discussie en afweging met mezelf. Na innemen weet ik zeker dat ik 3 dagen niet ga (overwegen om te) drinken. Zou ik dat wel doen word ik zo vreselijk ziek, de ergste denkbare kater x 10 ofzo. Want dat heb ik een keer ervaren. De ambulance moest er aan te pas komen.

dus wat ik wil zeggen, met alle wilskracht van de wereld alleen redt je het waarschijnlijk niet. Pak alle hulp aan die je kan krijgen, en er is gelukkig heel veel voorhanden omdat er heel veel mensen zoals jij en ik worstelen met drank.

je bent het zo waard meis, go for it. Trek jou plan, deel het en wij luisteren naar alles wat je te melden hebt  

en hou het klein, slechts 1 dag per plan, vandaag drink ik niet..

@Dune dank je wel voor je lieve bericht. Ik vind hulp vragen zo eng en moeilijk. Ik weet dat het nergens op slaat, want wat is nu erger, teveel drinken met kans op allerlei (gezondheids)problemen of domweg hulp vragen? 
Mijn huisarts is een vreselijk aardige man. Ik zit er regelmatig met onze kinderen. Als ik dan zeg dat ik moeite heb met van de alcohol af te blijven dan voel ik zoveel schaamte. Vooral met de zorgintensieve kinderen waardoor we regelmatig daar zitten. 
Ik voel me dan als moeder falen. Maar rationeel weet ik dat juist door dat gezuip als moeder faal. 
Alsof ik altijd de schijn ophoud, zo voel ik me. 
 

Ik ga eens kijken naar Tactus online. Ik luister ook naar Koos van Plateringen en hij heeft ook een platform geloof ik. De AA zit hier in de wijk, waar onze kinderen altijd spelen met vriendjes, ik zou me werkelijk dood schamen als ik daar iemand zou tegenkomen. Erg toch hoe ik denk? Want ik vind mede alcoholisten helemaal niet minder dan "gewone" mensen. Ik kijk niet neer op anderen, maar wel op mezelf. 
 

Ik gebruik voor mijn werk veel alcoholhoudende stoffen (geen drank hoor) kan dat met Antabus samen eigenlijk? Dacht dat dat niet kon. 
 

Er is vandaag niks uit mijn handen gekomen maar ik heb wel een lange wandeling gemaakt en dat was fijn. 
 

Ben echt blij met dit forum, ik geloof dat niemand het zo begrijpt als de mensen hier. 

Wat jullie benoemen @Nienesen @Dune, die kracht van dit forum . Daardoor ben ik nu inmiddels al bijna 6 jaar alcoholvrij.   We worstelen allemaal met dezelfde demonen .  We zijn het allemaal waard om onszelf niet te vergiftigen en verdoven met alcohol maar het leven ten volle te mogen leven.  

Ook jullie en in dit geval @Nienes, gaat het je lukken.  Met vallen en telkens weer opstaan.   1x is de laatste keer.   Blijf er in geloven 

@Nienes, hulp vragen is juist een krachtig statement. Doe het gewoon. Voor Tactus heb je ook een verwijzing van de huisarts nodig.

Word gewoon vergoed door je zorgverzekeraar. (Wel meteen je hele eigen risico op, maargoed)

antabus is een krachtig hulpmiddel (voor mij zeker) zolang je geen alcohol inneemt ben je veilig. Als je voor werk alcohol aan de handen krijgt is dat geen probleem, handen wassen of handschoenen dragen.

AA is ook online met videobellen. Gewoon achter je laptopje naar een meeting. Er zijn er meerdere per week op verschillende tijden.

je moet het zelf doen, maar je bent niet alleen.

probeer een plan van aanpak te maken en wed op meerdere paarden. Dat vergroot de kans op succes aanzienlijk.

En laat ons weten wat je gaat ondernemen, het word werken, maar vooral leren, en het diepe ingaan, maar zo waardevol…

Bekijk het per dag, als je meteen gaat roepen ‘nooit meer’ word het meteen een ding,,, een berg een hindernis

kom op meid, go for it 

Wat goed @Francoise 6 jaar! Geweldig! Heb jij ook hulp gezocht?

@Dune Ik hoopte eigenlijk dat hier schrijven de hulp was die ik zocht. Ik ga er over nadenken. Als het niet gaat dan zal ik het doen. Want zo wil ik het niet meer. 

23 uur geleden zei Nienes:

Wat goed @Francoise 6 jaar! Geweldig! Heb jij ook hulp gezocht?

@Dune Ik hoopte eigenlijk dat hier schrijven de hulp was die ik zocht. Ik ga er over nadenken. Als het niet gaat dan zal ik het doen. Want zo wil ik het niet meer. 

Ik had hiervoor al een traject bij novadic doorlopen.  Ik werd er wat recalcitrant van . Wat wisten zij nu van , hoe het was om verslaafd te zijn . Hier ,tussen mensen die er ook middenin zaten of hadden gezeten voelde ik me beter begrepen.  Ik vond hier toen ook een "stopmaatje" waar ik buiten het forum om contact mee had . We hebben elkaar geholpen om nuchter te leven , hij inmiddels 5 jaar alcoholvrij .  Ga alles lezen , podcasts luisteren . Jan geurtz de verslaving voorbij en zijn beste "verslaafd aan liefde "  . Maak jezelf sterk dat je echt niet meer wilt drinken,  dat je niet meer verslaafd wil zijn .

Klinkt goed! De verslaving voorbij heb ik gelezen, dat was ook de aanleiding dat ik wilde stoppen met drinken na het lezen van dat boek. Ik zal "verslaafd aan liefde" ook op mijn ereader zetten. Heel benieuwd. Dank je wel 

Vandaag heb ik een intake voor therapie. Ik zie er tegenop en tegelijkertijd kijk ik er ook naar uit. Heb vannacht en gisteren erg slecht geslapen, toch gespannen en veel in mijn hoofd en verdrietig en boos. Ik hoop dat er een klik is met de therapeut. Het is een wat oudere vrouw en dat voelt wel fijn. Hopelijk durf ik helemaal eerlijk te zijn. 

Hee wat een mooi vooruitzicht die intake! Weer een stapje waarbij je tegen jezelf kan zeggen 'dit heb ik toch maar even mooi gedaan'.

Dat slapen trekt wel weer bij. (Ooit :-))

Hmmm een oudere vrouw. Hopelijk begint ze niet elke zin met 'sorry, maar'...

Nah flauw grapje. Hee veel succes, gooi het lekker op tafel. Mijn grootste winst in het nuchter zijn: eerlijk kunnen zijn. Maar daar lekker gebruik van, het zal goed voelen :-)

Haha @billy1981 nee als ze dat gaat doen dan wordt t m niet nee! 

Ik hoop eigenlijk op geen oordeling. Ik heb ooit eens een intake gehad bij de praktijk ondersteuner van mijn vorige huisarts en zij was nog erg jong. Ik had al mijn moed verzameld en zat daar met lood in mijn schoenen. Ik zei dat ik vier dikke glazen dronk en ze stamelde echt: maar dat is bijna een hele fles wijn! Toen ben ik nooit meer terug gegaan. Het voelde zo veroordelend. Ik zei nog iets van: eh ja, daarom ben ik hier, maar toen klapte ik dicht en dacht ik: laat maar, die snapt mij niet. 

Ik hoop dus dat deze vrouw wat ouder, alles al heeft gezien en gehoord type is, waardoor ik mij zonder schaamte (die verrekte schaamte!!) open durf te stellen en eerlijk durf te zijn. 
Er speelt op dit moment nog iets heel anders in mijn leven wat ik moet gaan verwerken en normaal doe ik dat dus met wijn maar dat kan niet meer en dat wil ik niet meer. Dus ja, eerlijk duurt het langst en je hebt gelijk. Het zal vast goed voelen!

.........sent

Lief Lady Jane 

en jij n dappere dodo

Ha @Nienes Laat het maar gewoon gebeuren. Eerst maar eens kijken of de klik er is idd. Zelf heb ik veel gehad aan de therapie die ik gevolgd heb. Nooit wat gemerkt van oordelen al zal ze er best wel het eea van gevonden hebben. Bedenk dat je er voor jezelf zit en dat het niet uitmaakt wat de ander er van vindt. Daar heb ik namelijk nog wel eens last van. Dat ik me stoerder en sterker voordoe dan ik ben. Wens je veel succes toe!!!

Ja @Emmy dat is ook mijn grote valkuil. Mij stoerder en sterker voordoen en ik zou willen dat ik me niets aan zou trekken van wat een ander vindt. Dat lijkt me tot op zekere hoogte een bevrijding. Maar het zo hier weer even zwart op wit zien staan helpt! Ik ga daar voor mezelf heen, niet om een toneelstuk op te voeren. 

Goed Meis, wat ik al zei pak alles aan! Weer een stapje verder,

 dapper! 

Therapie was pittig. Als in: de intake. Je begint dan bij je vroege jeugd (zacht gezegd nogal ellendig) en zo vertel je een beetje te verhaal. We kwamen nog niet eens tot de kernvraag dus mijn alcohol probleem is nog niet ter sprake gekomen maar ik voel wel dat ik het bij haar aan zou durven. Ik zit daar om iets heel recents te verwerken waarin ik vastloop. Maar eigenlijk is alles wel terug te voeren naar het gevoel niet goed genoeg te zijn en het niet waard te zijn. Rot conclusie maar wel waar en best begrijpelijk terugkijkend op mijn leven. 
 

Wat goed Nienes dat je hulp hebt! En fijn dat, wat ik opmaak uit je verhaal, er een klik is… 

Het zal gerust een zware tijd worden maar er is in ieder geval weer licht aan het einde van de tunnel. 

Heel veel succes en probeer te genieten van alle kleine geluksmomentjes…. Ik las dat de lente eraan komt, dat neemt je problemen niet weg maar daar wordt mijn humeur altijd toch een klein stukje beter van. 

Dank je wel @Koala84

Gaat goedkomen Nienes, echt.

Succes!!

geen rotconclusie juist @Nienes, maar hoopgevend.
Dan klopt je doel en valt er veel te bereiken.
Natuurlijk is t pittig, alles van waarde kost moeite.
Maar zoals ik jou lees gaat het resultaat ook waardevol worden.