Met mijn alcoholgebruik, maar dat moge duidelijk zijn :-) 

Na talloze goede voornemens en enkele stoppogingen die nooit langer duurden dan een paar dagen, voelt het nu echt anders. Ik. Wil. Dit. Niet. Meer. Ik walg ervan. Het moet klaar zijn. Het IS klaar.

Ben alleen zo vreselijk bang dat er een moment komt waarop ik mezelf weer voor de gek ga houden met de welbekende excuses: eentje kan toch wel, (bijna) iedereen doet het, wat als ik nu alleen doordeweeks drink, of alleen bij speciale gelegenheden..? Want ik ben toch geen alcoholist? Ik? Hoe kan dat nu? Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Altijd controle gehad en de laatste jaren toch kwijt geraakt. 
Blijkbaar toch een alcoholist geworden en dat durf ik nu toe te geven. Maar alleen nog naar mijzelf. En hier in alle anonimiteit. Omdat ik wel behoefte voel om er met anderen over te praten. Maar de schaamte nog te groot is. 
 

Succes. Probeer bij het gevoel te blijven waarom je nu wil stoppen en niet bij dat je straks misschien weer excuses verzint om te drinken. 

Ik raad echt het boek Stoppen met alcohol aan van Allen Carr. Ook Chardonnee is een goede, maar meer een ervaringsverhaal van iemand die gestopt is. 

Ik ben nu 4 weken gestopt en dacht de eerste 2 weken ook, hoe ga ik dit in hemelsnaam doorkomen, maar nu naar 4 weken wil ik eigenlijk al niet meer anders. Ook geen zin in excuses, dat zijn gewoon gedachten waar ik niks mee hoef. 

En soms denk ik heus wel, Ik zou nu wel een lekker roseetje lusten. Maar dan vertel ik mezelf, maar het blijft niet bij één rosé. En juist van dat 'het niet in de hand hebben' ben ik zo klaar mee, dat ik ook dat eerste glas niet wil. 

Volgens Allen Carr zou de definitie van een verslaafde moeten zijn: iemand die zou willen dat ie kon minderen, maar dat niet kan. 

Nou, dat ben ik. Ik kan niet minderen. (overigens heb ik ook verschrikkelijke dingen zoals overgeven op feestjes ed gedaan. Schaam ik me echt voor als ik eraan terug denk) 

Allebei goede boeken inderdaad! Andere aanraders van mijn kant:

Tonic

Ren voor je leven

Ik ben Louis en ik drink niet meer

Nou nog eentje dan

En vele anderen :-)

En ja overgeven op feestjes, niet heel smakelijk maar eh ook guilty.....

Op iemands hand, in een wok, in bed....niet iets waar ik met heel veel trots op terugkijk 

24 minuten geleden zei Itsme83:

Succes. Probeer bij het gevoel te blijven waarom je nu wil stoppen en niet bij dat je straks misschien weer excuses verzint om te drinken. 

Ik raad echt het boek Stoppen met alcohol aan van Allen Carr. Ook Chardonnee is een goede, maar meer een ervaringsverhaal van iemand die gestopt is. 

Ik ben nu 4 weken gestopt en dacht de eerste 2 weken ook, hoe ga ik dit in hemelsnaam doorkomen, maar nu naar 4 weken wil ik eigenlijk al niet meer anders. Ook geen zin in excuses, dat zijn gewoon gedachten waar ik niks mee hoef. 

En soms denk ik heus wel, Ik zou nu wel een lekker roseetje lusten. Maar dan vertel ik mezelf, maar het blijft niet bij één rosé. En juist van dat 'het niet in de hand hebben' ben ik zo klaar mee, dat ik ook dat eerste glas niet wil. 

Volgens Allen Carr zou de definitie van een verslaafde moeten zijn: iemand die zou willen dat ie kon minderen, maar dat niet kan. 

Nou, dat ben ik. Ik kan niet minderen. (overigens heb ik ook verschrikkelijke dingen zoals overgeven op feestjes ed gedaan. Schaam ik me echt voor als ik eraan terug denk) 

Dankjewel voor je moeite om te reageren! Het boek van Alan staat hier in de kast. Een hele tijd geleden aangeschaft en toen al beetje in gelezen. Was erg verhelderend. Wilde toen stoppen in de coronaperiode, niet de beste timing ;-)

Heb laatst nog de podcast ‘wat wil je drinken’ geluisterd; ook erg herkenbaar allemaal. 

Ik heb hier wel meer mensen zien zeggen dat wilskracht alleen niet genoeg is, kan iemand mij vertellen hoe dat precies bedoeld wordt? En waarom je er met wilskracht alleen niet gaat komen? Voor m’n gevoel doe ik dit nu puur op wilskracht namelijk :-)

Volgensmij komt dat door wilskracht maar beperkt beschikbaar is. Je kunt veel dingen ondernemen op wilskracht, zoals gaan sporten of boodschappen doen als je geen zin hebt, maar geen primitieve handelingen zoals eten en verslavingen aanpakken. Dat moet vanuit een intrinsieke motivatie komen. 

Ik denk dat je echt anders tegen het middel en de verslaving moet aan kijken om ervan af te komen. 

Maar wellicht hebben anderen hier er andere ideeën over. 

26 minuten geleden zei billy1981:

Allebei goede boeken inderdaad! Andere aanraders van mijn kant:

Tonic

Ren voor je leven

Ik ben Louis en ik drink niet meer

Nou nog eentje dan

En vele anderen :-)

En ja overgeven op feestjes, niet heel smakelijk maar eh ook guilty.....

Op iemands hand, in een wok, in bed....niet iets waar ik met heel veel trots op terugkijk 

Ik heb de komende tijd genoeg te lezen geloof ik…:-)

Gelukkig is het hier zelden tot overgeven gekomen. Heb slechts 1x publiekelijk overgegeven en dat is intussen zo’n 17 jaar geleden. Toen dronk ik ook nooit. Daarna weer een hele periode zelden tot nooit gedronken (sterker nog, ik vond alcohol niet eens echt lekker; dronk alleen zoete cocktails) en nu sinds een jaar of 8 drink ik wijn. Eerst alleen voor de gezelligheid met vrienden, of in het weekend een glaasje. Vooral de laatste jaren is het extremer geworden. Zat op een fles per dag. En soms een dag niks. En ja, ook hier genoeg gênante momenten hoor :-(

2 uur geleden zei Fem82:

Ik heb hier wel meer mensen zien zeggen dat wilskracht alleen niet genoeg is, kan iemand mij vertellen hoe dat precies bedoeld wordt? En waarom je er met wilskracht alleen niet gaat komen? Voor m’n gevoel doe ik dit nu puur op wilskracht namelijk :-)

Zoals ik het zie staat de "wilskracht methode" tegenover "de knop omzetten". De wilskracht methode vergt voortdurende aandacht en motivatie. De knop omzetten is meer iets van een eenmalig besluit waarop je domweg niet meer terugkomt zodat er ook geen twijfel meer is. Maar het lukt niet iedereen om meteen de juiste knop te vinden. Bij mij lukte het ook pas na een paar mislukte pogingen. Maar toen ging het ook verbazend gemakkelijk. Al gauw was ik niet meer met het stoppen bezig maar met het ontdekken van een nieuwe en heel boeiende fase in mijn leven waar ik nog steeds plezier in heb.

9 minuten geleden zei Bob:

Zoals ik het zie staat de "wilskracht methode" tegenover "de knop omzetten". De wilskracht methode vergt voortdurende aandacht en motivatie. De knop omzetten is meer iets van een eenmalig besluit waarop de domweg niet meer terugkomt zodat er ook geen twijfel meer is. Maar het lukt niet iedereen om meteen de juiste knop te vinden. Bij mij lukte het ook pas na een paar mislukte pogingen. Maar toen ging het ook verbazend gemakkelijk. Al gauw was ik niet meer met het stoppen bezig maar met het ontdekken van een nieuwe en heel boeiende fase in mijn leven waar ik nog steeds plezier in heb.

Ik geloof dat ik ‘m begrijp, dankjewel. 
Voor mijn gevoel neig ik nu toch meer naar de knop. Mijn besluit voelt minder twijfelachtig en veel resoluter nu. Ik hoop dat het de goede knop is en dat hij ‘omgezet’ blijft. 

ik kon af en aan jarenlang wel stoppen op wilskracht
maar niet gestopt blijven
dan wilde ik nog wel maar kon het niet meer
toen "de knop omging" ging het ook moeiteloos en wel blijvend
Misschien is het voor iedereen wel anders en zul je je eigen weg
erin moeten vinden. Niemand weet wat hun knop wordt (denk ik).

Hoe voelde ‘de knop om’ voor jullie dan? Keek je anders tegen je eigen gebruik aan, of tegen gebruik in het algemeen? 

Ik keek anders tegen mijn eigen gebruik aan. Blij dat ik er vanaf was, zo iets. Wat anderen deden stond daar los van.

ik leek bevrijd van een last, en ben nu zo blij dat ik niet meer "hoef"
het gebruik in het algemeen zie ik nu wel kritischer dan toen ik zelf nog dronk,
en dan doet dat me wel wat als ik afhankelijkheid herken bij die ander,
maar uit ervaring weet ik dat de ander pas op de eigen tijd/wijze de knop om kan krijgen.
en ik kan er zijn, wel steunen maar niet echt helpen, heel lastig vind het soms, ook hier
want voel me soms machteloos hierdoor. En dat mag en kan ik aan merk ik steeds meer.

Als ik het goed onthouden heb ben jij al heel wat jaren ‘clean’, toch @lady jane? Wat is jouw drijfveer om anderen (hier) te steunen? Ik kan me namelijk voorstellen dat door deel te nemen aan dit forum, verslaving zo’n groot thema in je leven blijft… Maar misschien is het ook ijdele hoop dat het me straks/later niet meer zo enorm bezighoudt en steeds verder naar de achtergrond verdwijnt?
 

14 jaar Fem. En ja dit forum is mijn verslaving geworden i.p.v. de drank.
Ik ben en blijf verslavingsgevoelig, maar bepaal nu wel aan wat.
En ik ben ook mijn hele leven al onmatig geweest. Dat heb ik inmiddels geaccepteerd
zolang ik wel vat heb om de mate van gezond/voedend voor mij. 
Met eten zijn mijn vreetbuien nagenoeg weg, maar eten zal altijd een dingetje blijven.
Lezen, koffie, sporten, ik ben er verslaafd aan. Op een best gezonde manier.
En i.p.v. schuld en schaamte is er nu mildheid, fierheid en af en toe ontevredenheid haha.
Gelukkig ben ik te lui om van perfectie te houden, dus menselijke gebreken horen ook bij me.
al met al krijgt mijn leven nu een dikke 8 i.p.v. de onvoldoendes die ik in mijn dranktijd had.

@lady janeWauw, 14 jaar! Wat een prestatie, iets waar je inderdaad enorm trots op kunt zijn. 
Je legt het mooi uit. Die verslavingsgevoeligheid is er voor iedereen hier wel in meer of mindere mate, maar dan zijn dingen als een forum, lezen, koffie, etc wel een stuk minder destructief :-) 

Precies @Fem82!

Klaas Boomsma kreeg wel eens de kritiek 'ja maar nu sla je helemaal door in het hardlopen, dus eigenlijk is er niks veranderd'.

Ehhh ja, logica van de bovenste plank....

Heb een beetje een baaldag vandaag. Sta nog steeds helemaal achter mijn besluit om niet meer te drinken, maar die realiteit voelt ineens zo deprimerend.
 

*deel weggehaald ivm herkenbaarheid 

En alle feestjes/verjaardagen. Ik zag er vroeger (toen ik nog niet dronk) tegenop. Praten met vage en minder vage bekenden. Was me altijd zo bewust van mezelf. En doodongelukkig in zo’n groep. En toen was daar alcohol. Die heeft dat tot iets gemaakt waar ik niet meer tegenop zag. Waar ik zelfs zin in kon hebben. Die mij hielp om makkelijker contact te maken en minder met mijn eigen onzekerheden en ongemak bezig te zijn. Hoe ga ik dat dan vanaf nu doen? 

Fem, je zet de achterdeur open nu. Je bent niet voor niets hier terecht gekomen,
dus zo leuk was het allemaal niet met drank.
Geef jezelf de kans door te zetten en echt te ervaren hoe je leven kan verbeteren.
Ja het zal niet makkelijk zijn. Alcohol lijkt een escape maar je neemt jezelf mee.
Mijn dochter zit in hetzelfde traject als jij nu, en ze gaat nog steeds naar festivals, 
komt haar redenen om te drinken echt wel tegen maar is al 2 maanden zonder, en
realiseert zich nu pas dat ze zichzelf juist verloochende. Is wat selectiever geworden,
gaat soms wat vroeger weg als het niveau bij de anderen erg is gezakt, en ervaart wat
eenzaamheid hierin haar geeft, zowel neg. als positief. En ze zet door, ik ben zo trots op haar
en benijd haar ergens ook, dat zij dit zo jong allemaal al aangaat.

1 uur geleden zei Fem82:

[...] En alle feestjes/verjaardagen. Ik zag er vroeger (toen ik nog niet dronk) tegenop. Praten met vage en minder vage bekenden. Was me altijd zo bewust van mezelf. En doodongelukkig in zo’n groep. En toen was daar alcohol. Die heeft dat tot iets gemaakt waar ik niet meer tegenop zag. Waar ik zelfs zin in kon hebben. Die mij hielp om makkelijker contact te maken en minder met mijn eigen onzekerheden en ongemak bezig te zijn. Hoe ga ik dat dan vanaf nu doen? 

Hoe je dat vanaf nu gaat doen weet ik natuurlijk niet, maar jij zou voor jezelf kunnen concluderen dat al die dingen waar je alleen mét alcohol achter de kiezen een beetje 'doorheen' kwam eigenlijk niets voor jou zijn. Dus je zou vanaf nu niet, of in elk geval zo min/kort mogelijk naar dit soort aangelegenheden toe kunnen gaan.

Ben je dan ineens een saaie muts? Dat hangt er van af wat je met je 'vrij gekomen leven' gaat doen. Er zijn zo veel mensen die niet (meer) drinken die verre van saai zijn.
Ik durf zelfs te zeggen dat veel mensen die hun plezier alleen uit  (teveel) alcohol halen super saai kunnen zijn. Wat doen die in de tijd dat ze geen alcohol nuttigen?
Veelal zijn ze aan het bijkomen, zijn ze chagrijnig, lusteloos, verveeld...
Wat is er nou spannend aan druilerige, sombere dagen 'doorkomen' met wijn? Ipv ze dóór te komen met wijn kun je dergelijke dagen vullen met actie, waardoor dit soort dagen soms zelfs te kort kunnen lijken.

7 minuten geleden zei lady jane:

Fem, je zet de achterdeur open nu. Je bent niet voor niets hier terecht gekomen,
dus zo leuk was het allemaal niet met drank.
Geef jezelf de kans door te zetten en echt te ervaren hoe je leven kan verbeteren.
Ja het zal niet makkelijk zijn. Alcohol lijkt een escape maar je neemt jezelf mee.
Mijn dochter zit in hetzelfde traject als jij nu, en ze gaat nog steeds naar festivals, 
komt haar redenen om te drinken echt wel tegen maar is al 2 maanden zonder, en
realiseert zich nu pas dat ze zichzelf juist verloochende. Is wat selectiever geworden,
gaat soms wat vroeger weg als het niveau bij de anderen erg is gezakt, en ervaart wat
eenzaamheid hierin haar geeft, zowel neg. als positief. En ze zet door, ik ben zo trots op haar
en benijd haar ergens ook, dat zij dit zo jong allemaal al aangaat.

Ik had mijn hand op de klink van de achterdeur, hij was nog niet open ;-) Bedankt dat je de moeite neemt om op mijn verhaal te reageren. Wat is het toch enorm steunend om verhalen van anderen te lezen, je eigen verhaal kwijt te kunnen en bemoedigende, helpende reacties te krijgen. Blij dat ik dit forum gevonden heb! Mijn hand is weer van de klink af :-) 

8 minuten geleden zei Kohtje:

Hoe je dat vanaf nu gaat doen weet ik natuurlijk niet, maar jij zou voor jezelf kunnen concluderen dat al die dingen waar je alleen mét alcohol achter de kiezen een beetje 'doorheen' kwam eigenlijk niets voor jou zijn. Dus je zou vanaf nu niet, of in elk geval zo min/kort mogelijk naar dit soort aangelegenheden toe kunnen gaan.

Ben je dan ineens een saaie muts? Dat hangt er van af wat je met je 'vrij gekomen leven' gaat doen. Er zijn zo veel mensen die niet (meer) drinken die verre van saai zijn.
Ik durf zelfs te zeggen dat veel mensen die hun plezier alleen uit  (teveel) alcohol halen super saai kunnen zijn. Wat doen die in de tijd dat ze geen alcohol nuttigen?
Veelal zijn ze aan het bijkomen, zijn ze chagrijnig, lusteloos, verveeld...
Wat is er nou spannend aan druilerige, sombere dagen 'doorkomen' met wijn? Ipv ze dóór te komen met wijn kun je dergelijke dagen vullen met actie, waardoor dit soort dagen soms zelfs te kort kunnen lijken.

 

Het is natuurlijk hartstikke waar wat je zegt, bedankt voor deze spiegel! 
 

Denk dat ik vooral ‘bang’ ben dat mijn sociale leven armer wordt. Stom is dat, want hoe arm is een sociaal leven onder invloed? Met zinloze en inhoudsloze gesprekken? Rationeel gezien snap ik dat natuurlijk allemaal. Ik weet ook dat ik allesbehalve saai ben zonder alcohol. Ben alleen een stuk geremder, gereserveerder. En dat staat wat verder af van mijn stiekeme verlangen om een enorm sociaal dier te zijn die super gemakkelijk in de omgang is. 

Begin vandaag aan mijn 11e droge dag en het gaat eigenlijk best wel heel erg goed. Ik laat de behoefte om te drinken niet toe, want ik ben zeer vastberaden en verzekerd van het feit dat het geen goed idee is om een drankje te nemen. De voordelen die ik tot nu toe ervaren heb:

-geen schaamte/spijt/schuld, is echt een boost voor m’n zelfvertrouwen

-meer tijd: de dagen zijn langer en daardoor krijg ik veel meer dingen gedaan

-niet wakker worden met hoofdpijn of een brak gevoel (als ik dan een keer hoofdpijn heb, is het zo’n fijne realisatie dat het niet door de alcohol komt)

-meer energie

-beter humeur/stemming 

-geen geheugenverlies 

-meer zin in sociale (1-op-1) activiteiten

Het enige waar ik soms wel wat moeite mee heb gehad is de gedachte dat het NOOIT meer kan. Dat ik dus niet zo iemand ben die een wijntje kan drinken voor de gezelligheid…en dat ik dit ook nooit zal worden. Maar…niet te ver vooruit denken en blij zijn met elke dag dat ik niet drink! 

13 minuten geleden zei Fem82:

Het enige waar ik soms wel wat moeite mee heb gehad is de gedachte dat het NOOIT meer kan. Dat ik dus niet zo iemand ben die een wijntje kan drinken voor de gezelligheid…en dat ik dit ook nooit zal worden. Maar…niet te ver vooruit denken en blij zijn met elke dag dat ik niet drink! 

Dat is heel herkenbaar. Maar ook die momenten slijten... En inderdaad: one day at a time! Dan maak je het nooit te groot

Nooit is veel te lastig, mij hielp het om kleine doelen te stellen en mij te belonen.

Dry januari nv kun je alle maanden doen, wordt het een opsteker als je maand na maand ziet vullen. Want dat gaat je lukken!

Hoi Fem , ik ben inmiddels 5 jaar gestopt en naar mijn gevoel was ik nog maar pas , waar jij nu bent. Nooit meer is erg lang . Ik ging voor 1 jaar en daarna vond ik geen reden om weer te beginnen .  Ik heb ontzettend veel gelezen en hier heel veel geschreven,  heeft me veel geholpen.   Ik hoop dat jij over 5 jaar   daar staat , zoals ik nu . Sommige mensen mogen geen suiker want dan worden ze ziek , zo is dat voor ons met alcohol.   Ik ga nu eerder weg op feestjes , wanneer het niet meer gezellig is ipv mezelf "moed" in blijven drinken om "gezellig "  te doen