Dank voor het delen @Oskar. Het zou mij ook zo gaan denk ik. Weet ik. Wrs. eerder al. Sterkte nu en met deze wijsheid weer verder.

Dank ook voor Tindersticks. Zo mooi. 

16 uur geleden zei Oskar:

die staat van niet-zijn.

Dat zou ik omschrijven als ontsnappen aan jezelf. Aan je eigen aanwezigheid, gedachten en emoties.

"We zijn gesloten" was altijd mijn motto als ik de eerste nam. Luiken dicht.

Ik kan hetzelfde gevoel wel eens krijgen tijdens het zwemmen, de geluiden onder water, het slechte zicht door het brilletje en de continue inspanning. Een droomwereld.

Deze uitkomst had ik niet zien aankomen, @Oskar! Ik heb geboeid de weg naar jouw besluit en uitkomst gelezen. Hoop dat je een beetje hersteld bent. Goddank heb je/moest je braken want plotseling zo’n grote hoeveelheid alcohol in je bloed had jouw dood kunnen zijn. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er ergens een fatalistische gedachte bij je moet zijn opgekomen. Dat je dit om voor jouw bekende reden hebt gebruuskeerd. Na drie jaar onthouding in volledige tevreden- en gelukzaligheid gaat iemand niet zo maar er voor om zich in twee uur tijd stuk te drinken. Roes en Staat van niet-(aanwezig)zijn ken ik, goede vrienden van mij! En als zij na een glas of 4 binnenkomen hebben we bij glas 6 wel weer genoeg bijgepraat. Natuurlijk zal het anders zijn als je elkaar lange tijd niet hebt gesproken, dan heb je meer om bij te praten. Tuurlijk! Ik hoop dat je je inmiddels beter voelt en jezelf een beetje beter hebt leren kennen. Dat jouw vrouw het vertrouwen behoudt en jullie nog een kans wil geven want dát zou pas rampzalig voor je zijn! Toi-Toi-toi!

@Oskar het klinkt als een geslaagd experiment.  

Ik hoop dat je mildheid hebt voor jezelf, zeker als je omgeving verwacht dat je het boetekleed een tijdje draagt. 

Peuteren aan het waarom heb ik wel afgeleerd geloof ik (diverse pogingen tot gezelligheid, nu weer twee jaar nuchter).  Voor ik het weet heb ik later weer een reden waardoor ik denk  niet meer vatbaar te zijn voor drankdrama's. Omdat ik eraan heb gewerkt.  Dan ligt het oude gedrag zogenaamd in het verleden. 

Dat het een goed idee lijkt om lam te worden gaat buiten mijn bewuste hersendelen om, net als het kloppen van mijn hart en het stromen van mijn bloed.  Het heeft mij ook diverse keren verbaasd, hoe je (iha) iets pertinent niet wilt en het dan toch doet. Ik kom tot geen andere conclusie dan dat ik er geen vat op heb.   Wel op de keuze om niet te drinken. Het is mijn verzekering. 

Het helpt mij niet om mezelf ziek of zwak te noemen, integendeel.  Ziek kan ik nog inkomen, maar zwak, dat impliceert weer dat je ook sterk kunt zijn. Of sterker kunt worden.  Rondom alcohol is dat een grote valkuil, het zorgt er elke keer weer voor dat we denken: ééntje moet toch kunnen. 

Ik heb het niet zo op de begrippen 'ziekte' of 'alcoholist'. Als je dat op jezelf plakt, bestaat het risico dat je jezelf beperkt of sommige dingen als onveranderbaar ziet. Tenzij het natuurlijk voor jezelf helpend is in je herstel, dan kan zo'n hokje wellicht werken :-)

Die wilskracht heb je ook nodig als je bijv. suikerziekte hebt. Dan straf je jezelf giga als je toch voor gaas gaat.
Ik zie drankmisbruik zeker niet als ziekte, maar bij mijzelf wel als keus. En ik denk echt wel eens 1 moet toch kunnen,
maar ik weet dat de ervaring me vaak leerde dat ik dat wel kon, maar uiteindelijk afgleed. Dat wil ik dus niet meer
dus heel af en toe moet ik nog sterk zijn. Maar mijn gebruiksaanwijzing is dus dusdanig veranderd dat ik er niet echt
naar taal of snak, dus waarom zou ik gaan sjoemelen/marchanderen? Veel te vermoeiend. Ik kan niet mijn gedachtes
beinvloeden, maar hoef ze niet serieus te nemen. Laat staan ernaar luisteren. Dan had ik daar een dagtaak aan, want
ik heb de meest vreemde gedachtes en soms heel agressief ook als ik me mateloos irriteer aan van alles en iedereen.
Ik sta mezelf die toe, borduur er soms heel genoegzaam aan verder. En doe vervolgens niets, weinig of iets goeds ermee.
Bij het zwemmen zwem ik soms bewust in de babbelbaan om in mijn hoofd eens lekker met mezelf te babbelen. Daarna zwem ik heel anders in de doorzwembaan of zelfs in de snelle baan. Voor mij werkt dit enorm goed. Ik ben dan ook echt nooit eenzaam, want tevreden met mezelf, al jaren en jaren sinds ik de 0 aanhoud. Heerlijk.

4 uur geleden zei Etty:

Dat het een goed idee lijkt om lam te worden gaat buiten mijn bewuste hersendelen om, net als het kloppen van mijn hart en het stromen van mijn bloed.  Het heeft mij ook diverse keren verbaasd, hoe je (iha) iets pertinent niet wilt en het dan toch doet. Ik kom tot geen andere conclusie dan dat ik er geen vat op heb.   Wel op de keuze om niet te drinken. Het is mijn verzekering. 

Dit ja.

Ik heb ook regelmatig gehad dat ik met mijn bewuste gedachten heel verstandig dacht, heel gezond overtuigd was van het beste... maar de antabus had ik niet genomen, en die stelde ik ook nog maar even uit... dat kon de hele dag nog. Ondertussen gingen de verstandige gedachtes gewoon door, en ik wist het allemaal heel goed. Maar toch... er is iets op de achtergrond, en stiekem heeft dat al lang en breed de boel bepaald. De verstandige gedachten zijn eigenlijk hol en leeg, en onderliggend is iets op de achtergrond dat van geen wijken wil en lacht om die verstandige gedachtes. Het reptielenbrein? Ik denk 't wel.
En 's avonds ga ik als een marionet aan een touwtje naar de supermarkt, terwijl de verstandige gedachtes nog tegensputteren. Echt bizar soms om dat te merken.

Op 5-10-2023 om 19:26 zei Oskar:

Simpelweg het idee dat het weer binnen mijn mogelijkheden lag ineens. Geen noodzaak om te vluchten of te verdoven, want ik vind mijn leven nog steeds zeer aangenaam. Ik ben er wel van geschrokken hoe razendsnel ik ineens bleek te kunnen terugvallen in 'oud gedrag'. Ik dacht dat op basis van de positieve veranderingen in mijn leven van de laatste jaren dit risico klein zou zijn.

Na vijf jaar twee keer een terugval.  En het meest angstaanjagende was het acuut in 'oud gedrag' terecht komen.  Bizar.  Na de eerste gelijk AA opgezocht, maar blijkbaar toch nog niet helemaal terug....nu heb ik voor mezelf 'het besluit', stap 1 weer helemaal helder. Ik wil niet meer naar terug naar dat 'oude', afschuwelijk.  Ik probeer het vooral ook simpel te houden: niet drinken. Punt.

Keep up the good work

Op 4-10-2023 om 15:08 zei Oskar:

Intussen ben ik bijna drie maand onderweg. Het gaat best aardig. Af en toe drink ik een trappist, geniet ik van een glas rode wijn of drink ik weer eens een borreltje. Ik kan daar erg van genieten. Zucht naar meer heeft het niet opgeleverd. Zonder mijzelf overdreven regels op te leggen reguleert het drankgebruik zichzelf op natuurlijke wijze. Na één of twee glazen vind ik het meestal wel mooi geweest.

Tot gisteren. 

Zo snel kan het dus gaan. Alle geleerde lessen en vingers aan de pols ten spijt tuimel je toch weer in de kuil die je zelf groef. Gewoon weer hetzelfde gelazer en getob. De kraan zal dus weer dichtgaan. En nu voorgoed.

Hey @Oskar ik miste je al op de jaardraad en je liep zo mooi voor mij. Toen ging ik je zoeken en vond je hier. Ik heb niet alles gelezen, wel de kern en vond dat ik deze mocht quoten. Dit herken ik zo goed, de zucht. Dank voor het delen, het sterkt mij in mijn dag- tot- dag- niet- drinken.

vandaag effe niet. 

IWNDWYT oftewel I Will Not Drink With You Today. Dit forum brengt me meestal niet zoveel, maar vandaag wel. Held. Ezel. Lekker hasselbramenjam eten. Lieve groet. 

Hey knakkie, ik weet niet van wanneer jouw misstap dateert maar ik kwam hier nog eens en voel helemaal met je mee. Ik ga momenteel ook zwaar door het stof hier. Nog niet eens zozeer omwille van ladderzat te zijn (want dat was ik volgens mij ook niet echt) maar omdat ik ‘s nachts een pijnstiller heb genomen om de hoofdpijn te snel af te willen zijn ‘s anderendaags. Volgens mijn man kan dat een hartstilstand veroorzaken. Ik weet niet of dat echt zo is maar ik begrijp wel zijn bezorgdheid en onmacht. Na 1,5 jaar droog nu bijna 1,5 jaar terug ‘nat’.  Ik vond dat het allemaal goed meeviel, redelijk onder controle met af en toe een uitschieter. Niet echt om trots op te zijn dus en ik heb wel wat heimwee naar 1,5 jaar droog want al bij al voelde ik mij toch veel beter in die tijd, met de nodige struggles natuurlijk… maar toch…Ik twijfelde dus al wel langer om terug te stoppen en toch…ik beleef een heel pittig jaar op familiaal gebied en die staat van niet-zijn bleef dan toch maar weeral lonken…Misschien dat het boetekleed me nu kan helpen om terug die dansvloer op te gaan? Maar dat boetekleed geeft me ook een vals rebels kantje dat niet perse naar een ander wil luisteren . Waar sta jij ondertussen? Terug op het jaarpact? Heb nog niet gekeken. Ik drink vandaag in elk geval al niet. Groetjes 

Ps ik ben ook wel jaloers dat je er goede gesprekken aan overhoudt want ik krijg doodse stilte en dat vind ik de hel.

Op 7-10-2023 om 08:15 zei Etty:

het klinkt als een geslaagd experiment. 

Zo zie ik het ook wel. Ik was oprecht overtuigd dat het experiment zou slagen, maar nu het is mislukt is de conclusie ook duidelijk.

Op 7-10-2023 om 08:15 zei Etty:

Het heeft mij ook diverse keren verbaasd, hoe je (iha) iets pertinent niet wilt en het dan toch doet. Ik kom tot geen andere conclusie dan dat ik er geen vat op heb. 

Ja. Bizar wel. Enigszins schoorvoetend is dat ook mijn conclusie.

Op 7-10-2023 om 08:15 zei Etty:

Ik hoop dat je mildheid hebt voor jezelf, zeker als je omgeving verwacht dat je het boetekleed een tijdje draagt.

Ik heb best veel mildheid naar mijzelf. Omgeving verwacht ook geen boetekleed, maar vooral dat de strapatsen voorbij zijn. Sneller dan ik vorige week verwachtte keert alles terug naar normaal. Ikzelf ook. A sadder and a wiser man.

2 uur geleden zei Musashi:

ik weet niet van wanneer jouw misstap dateert maar ik kwam hier nog eens en voel helemaal met je mee.

Zes dagen geleden nu. Eén dag van God los. Daarna kraan dicht. 

2 uur geleden zei Musashi:

Waar sta jij ondertussen? Terug op het jaarpact?

Terug op het jaarpact inderdaad. Duivel terug in kistje. Voorgoed. Geen experimenten meer. Het Leven Zonder vond ik tenslotte ook best zeer de moeite.

Goed je weer eens te lezen Moes 

Een week na de val. Kurk in fles laten kost geen moeite. Apart wel, zo’n exces dat even plotseling komt als gaat. Alles lijkt weer kalm en vredig nu. Soms denk ik dat de razende snelheid waarmee de terugval zich voltrok ook gedreven werd door een onbewust verlangen knoerthard tegen de lamp te lopen. Alleen zo kon het stoppen. Als het in het verborgene was gebleven had het gebruik nog weken maanden jaren kunnen voortwoekeren.

Mooi inzicht Oscar, ik bedoelde hetzelfde met dat de fles jajem wellicht als geroepen kwam.
De gruwelijke discipline die je als niet getalenteerde drinker moet hebben om “sociaal wenselijk” te drinken met vervolgens de immer neerwaarts glijdende schaal waar je vroeg of laat toch weer mee te maken krijgt.
In dit geval was het inderdaad weer snel duidelijk en dus gelukkig zonder al te langdurig gekwakkel, gedraai en gedoe.

Mooi man, zoals je zelf altijd roept moedig voorwaarts. Ervaring rijker en een fles jajem armer 

Dank @Maverick. Ik gebruik vele synoniemen voor jenever, maar eigenlijk nooit 'jajem' 

Mijn ervaring was trouwens dat ik die eerste maanden helemaal geen discipline nodig had om het gebruik van alcohol te matigen. Dat ging gewoon vanzelf, zonder dat ik me hoefde te bedwingen of grenzen te stellen. Het was ook geen langzaam groeiende overmoed, met verschuivende grenzen. Maar in één keer een aardbeving van 9 op de schaal van Richter, zonder voor- of naschokken. Dat verbaast mij wel. Blijkbaar zit er onderhuids toch ergens een duister beest dat zich ineens heel kwaadaardig kan manifesteren. 

Hoe het allemaal precies zit en werkt in de kop en onder de huid weet ik ook niet. Ik heb daar al eindeloos over nagedacht, maar stop daarmee. Ik laat me nu leiden door eenvoudige praktijkervaring. Het toelaten van alcohol brengt het gevaar op narigheid vroeg of laat dichterbij. Dus domweg maar geen risico meer nemen. 

Rare druif!  ‘Blij’ dat je dit achter je hebt liggen. 

1 uur geleden zei Reacher:

Rare druif!  ‘Blij’ dat je dit achter je hebt liggen. 

Fijn dat je nog leest hier Reacher

Ik was helemaal los van het forum, maar het begint weer een beetje terug te komen. 

Nou je werd/wordt gemist hoor.

3 uur geleden zei Reacher:

Rare druif!  ‘Blij’ dat je dit achter je hebt liggen. 

Hey Rietsj!

Ik heb het nog nooit zo leuk gevonden om voor rare druif uitgemaakt te worden 

8 uur geleden zei Reacher:

Rare druif!  ‘Blij’ dat je dit achter je hebt liggen. 

Mijn vader noemde mij altijd rare druif. Het ontroert me om de uitdrukking hier te lezen. En ik zwaai naar @Reacher

6 uur geleden zei Maja:

Mijn vader noemde mij altijd rare druif. Het ontroert me om de uitdrukking hier te lezen. En ik zwaai naar @Reacher

Zwaait terug 

10 uur geleden zei Oskar:

Hey Rietsj!

Ik heb het nog nooit zo leuk gevonden om voor rare druif uitgemaakt te worden 

Dat is leuk om te horen, met name omdat ik denk dat je in je leven vaker woorden van deze strekking hebt vernomen   

7 uur geleden zei Reacher:

Dat is leuk om te horen, met name omdat ik denk dat je in je leven vaker woorden van deze strekking hebt vernomen   

Het valt nog mee. Wel komen vaak andere fruitsoorten langs.

Ik zit te peinzen welke dan. Kiwi? Mandarijn?