Fijn om te horen dat het "goed" is gegaan , al blijf ik toch wat achterdochtig,  moet ik eerlijk toegeven . Mijn gedachten aan alcohol zijn "verlies van controle " , schaamteloos gedrag , enorme angst en schuldgevoelens,  niks positiefs dus .

Fijn om je te lezen @Oskar.  En dank je voor het aanzwengelen.  Het is voor mij een leuke manier om stil te staan bij hoe ik erin sta. 

Het Zwarte Woud lijkt mij ook prachtig. 

Op 31-7-2023 om 18:42 zei Lika:

Het lijkt of je met wat afstand je ervaring beschrijft op de één of andere manier. Kan dat kloppen? 

Is dat zo? Het zou best kunnen kloppen overigens, want zelfs als ik open en persoonlijk mijn verhaal probeer te vertellen heb ik geloof ik last van een soort natuurlijke afstandelijkheid die ik maar moeilijk van mij af kan schudden.

Op 31-7-2023 om 21:21 zei lady jane:

blijf je wel wat extra alert om de grenzen niet op te gaan rekken?
de meeste mensen redden matigheid na lange droogtes wel een paar maanden
ik hoop dat je geen somberte tijden tegemoet gaat, dat lijkt me nl moeilijker

Heel bewust heb ik geen harde grenzen gesteld omdat ik denk dat dit voor mij eerder averechts zou uitpakken. Dat dat zou kunnen gaan wringen en ik daar dan juist weer tegenaan zou willen gaan schoppen. Niet als vrijbrief om los te gaan, maar omdat ik hoop een bepaald verantwoordelijk drinkgedrag te bereiken. Als dat een illusie blijkt moet de kraan meteen weer dicht.

De eerste maanden zijn inderdaad makkelijker. Ik zou wel een grote knurft zijn als het met al die vingers aan de pols meteen al was mis gegaan. Daarom nu eerst ook een maand pas op de plaats. Het moet niet een gewoonte worden om gedachteloos een glas in te schenken.

Bij de sombere momenten die ik de afgelopen tijd ook heb gekend was er nooit de neiging om een kartonnen doos op mijn kop te zetten en achter Oom Bier de polonaise te gaan lopen.  Maar veel meer om alles heel helder en bewust te ondergaan en te boven te komen. Ik heb ook wel het een en ander opgestoken van het verleden denk ik.

Intussen ben ik bijna drie maand onderweg. Het gaat best aardig. Af en toe drink ik een trappist, geniet ik van een glas rode wijn of drink ik weer eens een borreltje. Ik kan daar erg van genieten. Zucht naar meer heeft het niet opgeleverd. Zonder mijzelf overdreven regels op te leggen reguleert het drankgebruik zichzelf op natuurlijke wijze. Na één of twee glazen vind ik het meestal wel mooi geweest.

Tot gisteren. Toen kwam even plotseling als onverklaarbaar het idee in mijn hoofd om het nog één keer op een zuipen te zetten. Ik hoorde alarmbellen rinkelen, maar het voornemen had zich al stellig vastgezet. De fles jenever was snel gehaald en twee uur later ook al bijna leeg. Het einde weet ik niet meer. Wel dat ik met geschaafde knieën en een flinke bult op mijn kop ontwaakte in een geur van braaksel. Mijn jongste zoon had huilend het huis verlaten om op zoek te gaan naar zijn moeder. Mijn vrouw even later wanhopig en laaiend aan mijn bed. De liefhebbende vader als treurig alcoholisch middelpunt van zijn gezin. God nog aan toe.

Zo snel kan het dus gaan. Alle geleerde lessen en vingers aan de pols ten spijt tuimel je toch weer in de kuil die je zelf groef. Gewoon weer hetzelfde gelazer en getob. De kraan zal dus weer dichtgaan. En nu voorgoed.

He wat kut zeg Oskar.

@Adri03 ik vind het zelf niet aan ons om dingen te zeggen die gaan richting: 'zie je wel'

Succes vandaag Oskar met alles weer even herinrichten in je hoofd, niet te streng zijn voor jezelf he. Je hebt het niet expres gedaan en als het allemaal zo makkelijk was, bestond dit forum niet.

Ach lieve ezel, kom hier dat ik je knuffel. Je houdt geloof ik niet van geknuffel, maar ik bedoel dat ik je alles wens wat je nodig hebt om hier weer uit te komen.

Tja Oskar, dat weet je dan ook weer 

Dank voor het delen, want deze ervaringen zijn hoe raar het misschien ook klinkt helpend, voor anderen.

Ik lees dat je het sobere pad weer op gaat, lerend van je experiment.  Daarbij wens ik je alles wat je nodig hebt om het te blijven volgen.  Keep up the good work 

Lol elke keer dat ik toevallig eens inlog is er ineens iets met Oskar  

Wat interessant joh hoe dat zomaar gebeurt!! Had het ook kunnen gebeuren als je die 3 maanden droog had gestaan? Je zou toch eens op zoek moeten naar oorzaken/redenen, anders blijft het een angstige gedachte.

Bestaat vrije wil eigenlijk echt? Ik heb het idee dat het aandeel vrije wil in wat iemand doet maar beperkt is. Als je echt iets wilt of niet meer wilt, moet je je realiseren dat je het maar deels in de hand hebt. Het deel dat je niet in de hand hebt, kan je wel wat beinvloeden, je kan de machine "tilten", maar daar komt wat listigheid bij kijken, en ook vooruit denken. Je moet het van tevoren zo organiseren dat je op het moment zelf niet de fout in gaat.

Maar hoe had je dit van tevoren beter kunnen organiseren? Dat kan je alleen zelf uitvinden.

Ik denk dat je het niet moet zien alsof de wereld nu definitief is ingestort. Ja de geschiedenis herhaalt zich soms, zo gaat dat, maar dat betekent niet dat je niks geleerd hebt. Je hebt alleen nog niet alles geleerd wat er te leren was, kennelijk.

Hai oskar

Ik heb je draadje herlezen en wil je bedanken voor je openheid. Wat een verdrietig bericht dat het toch mis ging, ik had je echt anders gegund. Maar nu weet je het zeker, het is niet voor je weggelegd. Ik wens je alle kracht toe! Hopelijk vind je de juiste knop weer

Oskar...opstaan en weer doorgaan..je kan het...

.

Pffff, het lukt dus echt bijna niemand.......... 

Alhoewel ik mij heel goed kan voorstellen dat de behoefte om een keer echt door te zakken toch vroeg of laat een keer opduikt. Drinken 'voor de lekker', tsja, ik geloof daar niet zo in eerlijk gezegd. Drank is gewoon een drug, en zeker als je veel ervaring hebt met stevige drankroezen, dan wil je dat weer een keer ervaren. Heel logisch eigenlijk.

Maar wel triest dat het dan weer zó gelopen is, met kinderen en vrouw, gezin in het spel die ook al die herinneringen eraan hebben. Vind sowieso dat verslaving/dronkenschap in combinatie met een gezinsleven eigenlijk per definitie een duisterder en nariger karakter krijgt al gauw.


Lekker laten voor wat het is en niet de kans geven weer voet aan de grond binnen je bestaan te krijgen.

@Oskar die zag ik niet aankomen... Hoop dat je je snel weer wat beter voelt en niet al te hard voor jezelf, dit is al ellendig genoeg en je hebt er lering uit getrokken. Nu het 3 maanden goed ging en het je lukte om maat te houden, kan ik me goed voorstellen dat je overmoedig raakte. Maar wat maakte dat je het bij voorbaat al op een zuipen wilde zetten? Wat is het toch verraderlijk spul. Hoop dat je je ezelsoren nu niet laat hangen   Moedig voorwaarts...

Het talent om gematigd te drinken is er niet, ook ik heb dat keer op keer aan mijzelf en de rest van mijn familieleden bewezen.

Hoe graag ik het ook wil, ik ben nu eenmaal niet van de kleine beetjes, zo lang ik dat niet accepteren wil of kan blijf ik mijzelf en de rest voor de gek houden.
Ik heb niets meer te willen als het om alcohol drinken gaat, die wil is uiterst onbetrouwbaar gebleken en heeft een spoor van vernieling achtergelaten.

Wat overblijft is idd proberen de kraan dicht te draaien en te houden. Je hebt bewezen dat je dat ook voor langere tijd prima kan.

Misschien kwam die fles jajem wel als geroepen, anders moest je voor je goed fatsoen nu nog steeds jezelf geweld aan doen met 1 of 2 drankjes. 
1 of 2 en dan ophouden, pffff moet er niet aan denken 

16 uur geleden zei Oskar:

even plotseling als onverklaarbaar

die herken ik wel, nog steeds die impulsen hier ook, al gaan ze bijna altijd over eten/snacken/kopen
en echt nooit meer over alcohol. Maar onderliggend komt dan zoiets; nou als het een positieve impuls is dan heet ik spontaan, en is het een alarmbel impuls is het negatief en begint er een strijd in het hoofd.
Zou ik mezelf wijsmaken dat ik kan matigen dan komt geheid drank op nr 1 op het strijdtoneel.
Ik las je gisteravond pas laat @Oskar en voelde meteen een soort vermoeidheid; houdt dit dan nooit op?
En, wat vreselijk eenzaam/moedeloos/machteloos in fam. ezel. Ik hoop dat jullie dit aankunnen samen. Een hecht
gezin kan veel hebben. Dus knietjes afvegen en dooooooorrrrrrrrr................................ 

Goed dat je de walk of shame maakt hier. 

Die onverklaarbare zucht klinkt erg eng. Moest het meteen jenever zijn? Het klinkt als zo snel mogelijk knock out willen raken. 

18 uur geleden zei Oskar:

[....] Zo snel kan het dus gaan. Alle geleerde lessen en vingers aan de pols ten spijt tuimel je toch weer in de kuil die je zelf groef. Gewoon weer hetzelfde gelazer en getob. De kraan zal dus weer dichtgaan. En nu voorgoed.

Eigen ervaring is, naar mijn eigen ervaring, de meest leerzame.
Daar kon geen forum en geen zelfhulpgroep tegenop.
Wel hebben forum en zelfhulpgroepen me, na mijn eigen ervaringen, laten zien dat ik
niet essentieel anders ben dan anderen. Echt niet. 

@Oskarhoe gaat het nu? Kop op

Is het dan toch waar wat ze zeggen bij de AA: verslaving is een ziekte (eigen vertaling: monster/demoon) dat in je leeft, werkelijk nooit meer ver weg is, en ieder moment paraat staat om ineens wakker te worden en je te grijpen als je niet op let?

2 uur geleden zei Rosee:

@Oskarhoe gaat het nu? Kop op

Het gaat weer goed hoor. De uitglijder was eenmalig. Een tijd op de grond gelegen, versuft om me heen gekeken en weer opgekrabbeld. Constructieve gesprekken gevoerd en nu weer vol goede moed. Koers weer terug op nul. Hort sik.

Tja, ziekte of zwakte, de oude discussie. Ik heb de term ziekte altijd wat te zwaar gevonden, want het blijft uiteindelijk een keus die je zelf maakt om de fles open te schroeven, en dus je eigen verantwoordelijkheid. Maar de medische wetenschap ziet het inmiddels als een hersenziekte meen ik. Wel een ziekte waarbij je kerngezond blijft en waarmee je stokoud kunt worden. Tenminste, zolang je er in slaagt de drank buiten de deur te houden. En de vraag hoe dat voor elkaar te krijgen vind ik uiteindelijk ook een stuk relevanter dan de vraag ziekte of zwakte.

6 uur geleden zei Kohtje:

Eigen ervaring is, naar mijn eigen ervaring, de meest leerzame.
Daar kon geen forum en geen zelfhulpgroep tegenop.
Wel hebben forum en zelfhulpgroepen me, na mijn eigen ervaringen, laten zien dat ik
niet essentieel anders ben dan anderen. Echt niet. 

Natuurlijk zie ik ook de vele overeenkomsten in de worstelingen met drank. Maar tegelijkertijd ben ik ook overtuigd dat ieder zijn eigen pad bewandelt, en dat daartussen ook belangrijke verschillen bestaan. Daarom vond ik het ook de moeite om te onderzoeken. Dan maar wijs door schade en schande.

Ja, precies dat. Dat bedoel ik. Eigen wijsheid gaat boven andermans wijsheid. Want je weet maar nooit. En dan maar met schade en schande. Is ook mijn eigen wijsheid. Blijkt die nou sterk overeen te komen met andermans wijsheid, zeg...

Op 4-10-2023 om 18:47 zei bumperjim:

Had het ook kunnen gebeuren als je die 3 maanden droog had gestaan?

Nee, daarvan ben ik overtuigd. In de bijna vier jaar hiervoor is zelfs niet één keer het verlangen hiertoe opgekomen.

22 uur geleden zei Rosee:

Maar wat maakte dat je het bij voorbaat al op een zuipen wilde zetten?

Simpelweg het idee dat het weer binnen mijn mogelijkheden lag ineens. Geen noodzaak om te vluchten of te verdoven, want ik vind mijn leven nog steeds zeer aangenaam. Ik ben er wel van geschrokken hoe razendsnel ik ineens bleek te kunnen terugvallen in 'oud gedrag'. Ik dacht dat op basis van de positieve veranderingen in mijn leven van de laatste jaren dit risico klein zou zijn.

10 uur geleden zei Lonster1:

Die onverklaarbare zucht klinkt erg eng. Moest het meteen jenever zijn? Het klinkt als zo snel mogelijk knock out willen raken.

De jenever was toevallig. Die wilde ik om andere redenen al in huis halen. Ik was me er ook bewust van dat het riskant was, want het effect moeilijker te doseren. Maar het was geen doelbewust verlangen naar een snelle knock out, integendeel. Hooguit een meer algemeen verlangen naar roes, een onbezorgde passiviteit, die staat van niet-zijn. En dat beest bleek veel sneller wakker gekust dan ik voor mogelijk had gehouden.