Ruim drie jaar geleden, op 17 oktober 2019, dronk ik voor het laatst alcohol. In de vroege ochtend was ik per trein op weg naar de kliniek om af te kicken. En in het schemerduister dronk ik nog snel een fles rode wijn leeg op het perron. De ontwenning daarna ging verrassend snel. Nadat de knop hardhandig werd omgezet zijn er eigenlijk maar heel weinig momenten geweest dat ik de drank echt miste. Sindsdien is veel in mijn leven ook ten goede veranderd. Een ander huis, een andere stad en andere baan. Werken aan relatie en gezin. Het vertrouwen terugwinnen. Het komen tot openheid over mijn alcoholgebruik. De pijlers waarop mijn Nieuwe Leven werden gebouwd. Eigenlijk ben ik domweg gelukkig.

Sinds enkele maanden speelt de gedachte om 'het weer eens te proberen'. Natuurlijk ben ik op mijn hoede door de velen die mij voorgingen en jammerlijk mislukten. En is er ook de bezorgdheid om ondanks alles wat ik de afgelopen jaren heb opgestoken zelf binnen de kortste keren weer terug bij af te zijn. Ik ken de theorie van de kapotte rem. Maar ik ben ook eigenwijs. Of beter gezegd: ik denk zelfkennis en vertrouwen te hebben. Maar ik wil niet lichtzinnig zijn.

Ik had mij voorgenomen om als het idee om 'het weer eens te proberen' zou rijzen ik dit eerst een half jaar in de week te leggen. Om nog eens uitgebreid alles te kunnen afwegen alvorens het plan tot uitvoer te brengen. In plaats van impulsief in de kroeg een biertje aan te pakken. Onlangs boekte ik onze vakantie voor deze zomer. Die begint met een bezoek aan de Abdij van Orval. Ooit een van mijn favoriete bieren, maar ook om andere redenen een plek die zeer tot mijn verbeelding spreekt. En nu denk ik er over dat dit een mooie locatie is om voorzichtig weer eens te kijken of ik het nu wél kan.

Ik denk dat het in die context idd vrij eenvoudig is er slechts 1 te nemen, want de tijdsduur is meestal beperkt. 30-60 min waarschijnlijk. 

Ik zou het gewoon niet doen. De hersenen van iemand met een alcoholverslaving zijn niet gewoon. De valkuil is 1 biertje willen nemen en dan denken dat het daarbij blijft. Het enige dat werkt is onthouding. Helaas maar waar.

En wat is je plan na Orval. Hoe vaak en hoe veel mag je dan van jezelf drinken, en wat ga je doen je als die grens overschreden wordt? Ik lees geen plan maar een wens.

2 uur geleden zei bumperjim:

Ik denk dat het in die context idd vrij eenvoudig is er slechts 1 te nemen, want de tijdsduur is meestal beperkt. 30-60 min waarschijnlijk. 

Aja, dat bezoek aan de abdij zelf zal inderdaad nog wel door te komen zijn zonder direct aan lager wal te raken  

2 uur geleden zei Adri02:

En? Vindt je vrouw het ook een goed idee?

Ze staat niet meteen op tafel te dansen, maar ziet ook wel de zaken er nu anders voorstaan dan vier jaar geleden. 

2 uur geleden zei Adri02:

Of toch meer: De weg naar Oskar's val?

1 uur geleden zei gewoon:

Ik zou het gewoon niet doen. De hersenen van iemand met een alcoholverslaving zijn niet gewoon. De valkuil is 1 biertje willen nemen en dan denken dat het daarbij blijft. Het enige dat werkt is onthouding. Helaas maar waar.

Een grondige aanpak, met het laagste risico, dat ben ik met je eens. Maar ik denk ook dat er naast veel overeenkomsten ook individuele verschillen zijn. Tussen de oren, niet persé in de hersenen.

52 minuten geleden zei Bob:

En wat is je plan na Orval. Hoe vaak en hoe veel mag je dan van jezelf drinken, en wat ga je doen je als die grens overschreden wordt? Ik lees geen plan maar een wens.

Er is nog niet eens een besluit, dus ook geen plan. Daar ga ik de komende maanden over nadenken. Maar ik wil liever niet alles gaan plannen en meten. Als een normale matigheid er niet in blijkt te zitten drink ik liever helemaal niet dan dat ik bij elke slok moet gaan denken hoeveel en wanneer en waarom. Het leven moet tenslotte wel ontspannen blijven.

Tja, kun je proberen. Als je weer terugvalt, krabbel je vast ook wel weer een keer op.....

Even zonder normen en waarden: er zijn meedere manieren om dit te doen.

1. Zonder enig plan, gewoon "niet vaak en met mate". Dat heb ik gedaan, ging lang goed, toen ging het fout. Zonder plan ga je drinken tot het een soort van OK is. Dat kan 1 glas zijn of meer. En pas, op van de eerste krijg je dorst. Qua frequentie doe je ook maar een beetje wat OK is. Dat ging ook lang goed tot ik weer eens bij mn zwager was, die ook dienaar is van koning Alcohol. En we blijven dan gauw 4-5 dagen. Je wilt dan niet graag elke dag 2 keer aan de boemel. Maar hij doet het wel. Dus je moet momenten kiezen. Hoe doe je dat? Temeer omdat je 5 min na aankomst al een welkomsbiertje wordt aangereikt. Daar heb ik gefaald. Omdat het te lastig was en omdat ik stiekem wel zin had om geen plan te hebben, als je begrijpt wat ik bedoel.

2. Met een plan. Bv: ik drink nooit meer dan 1 glas (of 2 want op 1 been kan je niet lopen, daar ga je al). Dan lig je na het eerste glas aperitief al weer stil. Of je wacht tot die mooie rode bij het hoofdgerecht. En dan heeeel langzaam drinken. Is het leuker dan niks drinken? Nauwelijks  (1 glas per wat trouwens? Per dag? Per maaltijd?) En dan de frequentie of de plaats. "Ik drink nooit bij mij thuis" kan een goeie zijn want thuis is er nooit een limiet.

Met een plan dat je heel consequent doorvoert kan je in een automatische piloot modus terugkomen. Zonder plan blijft het een permanente hersenkraker. Maar het moet wel een verdomd goed plan zijn zonder mazen in de wet.

Je moet er van uit gaan dat je alcoholist bent gebleven, dat je de neiging hebt om te veel te drinken. Dus wees niet naïef zoals ik was door te denken dat het "vanzelf wel goed zal gaan" want in plaats daarvan gaat het vanzelf wel fout als je t niet goed doordenkt.

Een ander plan zou zijn, ik drink alleen als ik in een abdij ben  

(Jammer hé dat de onschuld er helemaal af is  )

10 uur geleden zei Oskar:

Sinds enkele maanden speelt de gedachte om 'het weer eens te proberen'. Natuurlijk ben ik op mijn hoede door de velen die mij voorgingen en jammerlijk mislukten. En is er ook de bezorgdheid om ondanks alles wat ik de afgelopen jaren heb opgestoken zelf binnen de kortste keren weer terug bij af te zijn.

Er is een kans dat je na je eerste bier de rest van je leven matig met alcohol kunt omgaan.  Statistisch is die kans klein.  De kans is veel groter dat je na het eerste biertje zonder dat je daar controle over hebt terug naar af gaat voordat je jezelf weer in de greep krijgt.  Dat je in dezelfde misère terecht komt, misschien erger.    

Ik vermoed dat we zeer weinig controle hebben over welke kant de bal oprolt.  Dat het een gok is.  Dat het niets met zelfkennis of vertrouwen te maken heeft.  Uit eigen ervaring: ik stond er diverse keren bij en keek ernaar.  Tot de maat weer vol was.  Wil je de gok wagen? Het risico nemen? 

Als je aan gokken verslaafd was geweest, en je had jezelf en je gezin diep in de schulden gestoken, de laatste afbetaling is de deur uit,  zou het dan nu een goed moment zijn om het weer eens een keertje te proberen in het casino?  

Je dicht aan de beleving van een (één??) glas van het één of ander allerlei eigenschappen toe.  Het leest als dwepen, romantiseren.  Het doet me denken aan een uitspraak van Sharon Stone die moeilijk aan een partner kon komen: 'ze gaan met Sharon Stone naar bed en worden wakker met mij"

Domweg gelukkig kan ook saai zijn. En spelen met de gedachte (een beetje spelen met vuur als je het mij vraagt) aan drank zou ook kunnen duiden op de behoefte aan avontuur.  Die ook op andere manieren vervuld kan worden. 

Tegen eigenwijsheid is geen kruid gewassen. Hoe meer bezwaren opgeworpen worden, hoe eigenwijzer.  

@Oskar

Ik heb het ook zo gedaan. Na een jaar of 3, niet impulsief, bewust, bij één gelegenheid weer drinken: bluesfestival in groningen. 

Niet omdat de gedachte "het weer eens te proberen" langs kwam, maar omdat ik door de abstinentie domweg nog niet wist hoe ver ik was. Was ik nou van de verslaving af? Zou ik na 1 bier weer weg zijn? Zou dat bier me geven wat ik er de jaren ervoor aan toedichtte?  Waar sta ik?

Met vrienden ook. Met de afspraak dat ze mij zouden "beschermen". En zonder max voor mezelf qua aantal: ik wilde het laten gebeuren. Het was een test, niets meer. 

Ik heb t gedaan het was prettig en het ging "goed": licht aangeschoten, de rem net los, net wat ik wilde. 

Mooi voor zon dansfeestje, waar je in feite toch weinig sociaal bent. 

In de twee weken erna, s avond een (één) biertje. En toen werd me pas echt duidelijk wat bier doet. Ook dan al, minder diep slapen, minder fris wakker en.....op het moment zelf minder helder.  Voor mij was de magie van alcohol af: in een goed, harmonieus, normaal leven, verdooft alcohol ook. Zo jammer vond ik dat. En schokkend ook, dat dat effect ook al bij 1 biertje speelde. 

Einde experiment, wel rijker in denken. Ik wil het niet meer, ook, juist niet, matig. Maar ik ben heel blij dat ik het geprobeerd heb. 

Wat jou betreft: ik denk een argumentatie te lezen die jouw behoefte ondersteunt, die je misschien bij je  "ik wil weer" gezocht hebt, en jouw behoefte vind ik wat zorgelijk. Maar jij bent de enige die dat kan beoordelen, en jou kennende zal je dat ook doen. 

Misschien kan je hier iets mee. 

13 uur geleden zei Oskar:

Sinds enkele maanden speelt de gedachte om 'het weer eens te proberen'.

Dag Oskar, ik wil niet in herhaling vallen want hierboven hebben anderen al erg goed uitgelegd wat het probleem is met verslaving en matigen. Ik kan alleen aangeven wat mijn persoonlijke ervaringen zijn.

Ik heb in het verleden meerdere keren geprobeerd om te stoppen om vervolgens het weer op te pakken door matig proberen te drinken. Dat is uiteindelijk nooit goed gegaan, ik viel altijd weer terug in het oude patroon.

Nu weet ik waarom: ik dronk nooit omdat ik het lekker vond, of gezellig, maar omdat ik een roes wilde voelen. In het begin kwam deze al vrij snel, maar na een paar maanden/jaren had ik steeds meer nodig om die roes te krijgen. Wanneer ik stopte voor een bepaalde tijd en weer begon te drinken kwam de kater extra hard aan, mijn tolerantie was weer gedaald. Maar het duurde nooit lang voordat die tolerantie weer op niveau was. Als ik nu terugkijk kan ik wel eens een vals nostalgisch gevoel ervaren vanwege het gemis aan een goed glas wijn. Ik keek daar vroeger echt naar uit. Nu weet ik dat die nostalgie alleen bestaat omdat het niet ging om dat 'goede' glas wijn maar vanwege de onbewuste belofte van een flinke roes (verdoving). Met alle nare gevolgen van dien. Het heeft mij uiteindelijk een paar jaar gekost om tot dit besef te komen en nu ik oprecht kan zeggen dat zelfs 1 glas teveel is ervaar ik een vrijheid en rust in mijn hoofd die ik iedereen gun.

Maar ik hoop dat je gelijk hebt Oskar met wat jij aangeeft 'Maar ik denk ook dat er naast veel overeenkomsten ook individuele verschillen zijn.'  het zou inderdaad kunnen dat jij, in tegenstelling tot velen voor jou, wel de kracht en discipline hebt om matig te drinken. 

Zelf heb ik die wens niet meer. Ik wil niet eens meer matig drinken. Het alcoholvrije leven is voor mij persoonlijk zo veel mooier en beter. Maar ik wens je een goed besluit toe en hoop oprecht dat je een goede modus vindt om met alcohol om te gaan. Of dat nu betekent zonder of met mate.

Groetjes 

1 uur geleden zei jopie:

@Oskar

En toen werd me pas echt duidelijk wat bier doet. Ook dan al, minder diep slapen, minder fris wakker en.....op het moment zelf minder helder.  Voor mij was de magie van alcohol af: in een goed, harmonieus, normaal leven, verdooft alcohol ook. Zo jammer vond ik dat. En schokkend ook, dat dat effect ook al bij 1 biertje speelde. 

 

Dat kan ik bevestigen. Eentje voel je al en vaak niet eens op een positieve manier. Dan maak je toch weer een k opmerking die helemaal niet had gehoeven of zo. En je voelt het de ochtend erna ook. 

1 uur geleden zei Maarten82:

 

 

Nu weet ik waarom: ik dronk nooit omdat ik het lekker vond, of gezellig, maar omdat ik een roes wilde voelen.

Ja dat. Dat moet je beseffen, eerlijk over zijn tegen jezelf. Kostte mij ruim 5 jaar voordat ik zo ver was 

29 minuten geleden zei bumperjim:

a dat. Dat moet je beseffen, eerlijk over zijn tegen jezelf. Kostte mij ruim 5 jaar voordat ik zo ver was 

Mij ook jaren. Ik houd mijzelf nu steeds voor dat elke hunkering naar dat eerste glas een hunkering naar de roes is. Zodra je dat beseft weet je dat het nooit zal blijven bij 1 glas. En hoewel ik het oprecht hoop voor jou Oskar ben ik bang dat matigen voor iedere probleemdrinker een utopie is.  En zelfs al heb je de ijzeren discipline om het bij 1 glas te houden, zodra het doel van jouw drinkgedrag is om een roes te behalen, waarom zou je dan uberhaupt proberen maar 1 glas te drinken per dag. Wetende dat dit niets brengt, alleen maar het gevaar om toch terug te vallen.

En als de doelstelling van je drinkgedrag is om slechts te genieten van een glas bier of wijn, en dit is iets waar je probleemloos mee kan leven, waarom ben je dan uiteindelijk hier op dit forum terecht gekomen?

Zal het gemakkelijk zijn met een achterdeurtje open en met je volle verstand weer proberen te genieten van een biertje? Of toch terug kijken na afgelopen jaren en in deze lijn verder met je leven wat nu hartstikke fijn is met rust in je donder.

3 uur geleden zei Etty:

'ze gaan met Sharon Stone naar bed en worden wakker met mij"

 

Oh briljant, wat een pareltje. Je zou haast verliefd worden op een vrouw die dat soort statements maakt  

4 uur geleden zei Adri02:

Ik vind het in dit verband ook wel interessant dat @bumperjimhet heeft over 'Koning Alcohol', toch een absoluut monarch wiens toorn je moet vrezen, en @Oskarhet al een tijdje heeft over de in mijn ogen wat sullige en goedmoedige 'Oom Bier'. Volgens mij ben je dan je worsteling met alcohol al aan het bagatelliseren.

Hahaha!

Het lijkt mij inderdaad wel verstandig om alcohol inderdaad iets hoger aan te slaan. Het is wat mij betreft ook een Hoge Heer. Misschien zelfs wel een beetje de Duivel. Het heeft er alle eigenschappen van in ieder geval. De waardige tegenstander van God die het gelukt is een stevige positie in de samenleving te bemachtigen en hele volksmassa's in zijn greep heeft weten te krijgen, en allesbehalve zomaar de mond te snoeren is.

Oké, ik draaf door! Maar ook weer niet.

3 uur geleden zei jopie:

@Oskar

Ik heb het ook zo gedaan. Na een jaar of 3, niet impulsief, bewust, bij één gelegenheid weer drinken: bluesfestival in groningen. 

Niet omdat de gedachte "het weer eens te proberen" langs kwam, maar omdat ik door de abstinentie domweg nog niet wist hoe ver ik was. Was ik nou van de verslaving af? Zou ik na 1 bier weer weg zijn? Zou dat bier me geven wat ik er de jaren ervoor aan toedichtte?  Waar sta ik?

Met vrienden ook. Met de afspraak dat ze mij zouden "beschermen". En zonder max voor mezelf qua aantal: ik wilde het laten gebeuren. Het was een test, niets meer. 

Ik heb t gedaan het was prettig en het ging "goed": licht aangeschoten, de rem net los, net wat ik wilde. 

Mooi voor zon dansfeestje, waar je in feite toch weinig sociaal bent. 

In de twee weken erna, s avond een (één) biertje. En toen werd me pas echt duidelijk wat bier doet. Ook dan al, minder diep slapen, minder fris wakker en.....op het moment zelf minder helder.  Voor mij was de magie van alcohol af: in een goed, harmonieus, normaal leven, verdooft alcohol ook. Zo jammer vond ik dat. En schokkend ook, dat dat effect ook al bij 1 biertje speelde. 

Einde experiment, wel rijker in denken. Ik wil het niet meer, ook, juist niet, matig. Maar ik ben heel blij dat ik het geprobeerd heb. 

Wat jou betreft: ik denk een argumentatie te lezen die jouw behoefte ondersteunt, die je misschien bij je  "ik wil weer" gezocht hebt, en jouw behoefte vind ik wat zorgelijk. Maar jij bent de enige die dat kan beoordelen, en jou kennende zal je dat ook doen. 

Misschien kan je hier iets mee. 

 

Wel mooi dat je dit voor jezelf zo onderzocht hebt, en dat dit je op deze manier proefondervindelijk duidelijk is geworden. Mooi dan toch als je op deze manier echt met volle kennis en ervaring alsnog het middel rustig naast je neer kan afleggen? Je kunt dit soort dingen lezen in wetenschappelijke artikelen erover, maar nu is het je eerstehands eigen ervarings-kennis. Ik zeg: mooi!

Ik heb nooit matig gedronken. Altijd gewoon met volle openheid naar mezelf genoeg in huis gehaald om lekker dronken van te worden. Daar haalde ik het ook gewoon voor, die roes. Van een paar glazen krijg ik energie en word ik vrolijk, en dan lukt slapen niet. Altijd genoeg halen bij de super zodat er geen moment komt van '*, het is op maar ik ben nog niet klaar', en dan nog een paar hijsen wiet erbij.
Nooit gedronken voor de 'lekker' of dat soort * haha. Altijd alles of niets. Wel vrijwel altijd een beetje dezelfde standaard hoeveelheid.
En och, tering wat slecht, omdat  dat zo lang op die manier gedaan te hebben... Uiteraard ga je dat op den duur ook wel goed merken.
 

Tjonge @Oskardie zag ik niet aankomen, ik schrik hier van.

13 uur geleden zei Oskar:

Ze staat niet meteen op tafel te dansen, maar ziet ook wel de zaken er nu anders voorstaan dan vier jaar geleden.

dat is natuurlijk de vraag.

.

Dat hele toegevoegde waarde gedoe, dat is gewoon de verslaving die spreekt. Ik heb dat ook. Dan hang je hele rederingen op. Gaat verder nergens over, het is een drug.

Je kan er 1 proberen, heb ik ook gedaan, anderen ook. Kan goed gaan, kan fout gaan. Het blijft een drug, dat weet ik inmiddels. Alle mooie theorieën en plannen en alles ten spijt, het is gewoon een drug, het spul is magnetisch, het ene glas trekt het andere aan en dat is het enige dat je moet weten. Ik wil verder geen waardeoordeel geven.

Het nadeel van het onderwerp aansnijden is dat koning Alcohol weer veel aandacht krijgt. Veel meer dan prins Karnemelk ooit zal krijgen