Dat is een goede overdenking, dat een deel van de stress en irritatie ontstaat door de drank zelf. Zo ervaar ik het ook. Ik vind het soms lastig om op tijd te vertrekken, na een etentje of cursus, als er nagepraat wordt en het 'gezellig' wordt en de wijn wordt ontkurkt. Het is een soort kantelpunt, waarop ik het gevoel heb een beslissing te moeten maken. 

Vroeg naar bed is dan even moeilijk, maar eigenlijk al meteen ok als ik de deur achter me dichttrek en denk aan een frisse ochtend versus een kater. 

Maar even klagen op mijn eigen draadje. Nog steeds ziekig en bleegh. Nu al twee weken niet kunnen sporten daardoor en uit onvrede toch wat te veel gegeten. Verder merk ik dat me de laatste tijd een soort gevoel van saaiheid overvalt. Niet eens zo zeer de behoefte aan drinken, maar was denk ik wel één van de dingen die ik met drank opvulde. Zit ‘s avonds maar wat doelloos te internetten en zappen. Nergens echt zin in. Maar weer vroeg naar bed, want wat moet ik anders…. Hoop ergens dat dit nog wat veranderd, maar herken het ook wel van voordat ik begon met drinken… Kan er ook reikhalzend naar uitkijken om buiten lekker in het zonnetje te zitten. Vind dit vooral in het voorjaar zo lekker als het nog niet te warm is. Zal vast niet zo lang meer duren….

als je van mooie films of series houdt, op hdtoday.cc kun je gratis kijken.
Ik vind de avond juist fijn, als er niets op tv is dan kijk ik een film of via
FB van die reeels/tiktokfilmpjes. schrik altijd van hoeveel tijd er omvloog
dus als ik nog wil lezen probeer ik dan nog in de huiskamer te doen en
dan nog even in bed. Geen idee hoe ik dat (niet) deed in dranktijd. 
Maar je leert echt om drinken te vervangen voor andere dingen, komt goed!

Ik herken het wel, Emmy. Vroeger keek ik oninteressante programma’s op tv, maar dat maakte mij niet zoveel uit, omdat het belangrijkste was dat ik kon drinken. Ik stelde het naar bed gaan daar lang voor uit. Nu irriteer ik me veel meer aan een slechte film of doelloos hangen op de bank. Ik ga dan maar veel vroeger naar bed met een lees of luisterboek. Niet zo spannend allemaal, maar dat waren de avonden met drank zeker ook niet.

Ik herken het gevoel Emmy, dat gevoel van en nu??? Is dit het dan?? Maar het gaat weer over hoor. Geniet lekker van het weertje!! 

Dank voor jullie reacties! Denk idd dat het na verloop van tijd wel gaat wennen. Maar soms overspoelt dat gevoel me even… Gisteren weer wat nieuwe boeken op de ereader gezet. Met een beetje geluk kan ik vandaag nog even lekker uit de wind in het zonnetje zitten 

Vannacht gedroomd dat ik aan de witte wijn zat. Is in al die tijd de tweede keer dat ik zo’n droom heb. En dat terwijl ik gisteravond net zat te bedenken hoe gewoon het al is om ‘s avonds geen alcohol te drinken en hoe weinig moeite het de laatste tijd lijkt te kosten. Was ook enorm aan het dubben of ik het hier zou vertellen. Vond het vooral erg zonde van de vier maanden en dat ik dan opnieuw zou moeten beginnen met tellen. 

29 minuten geleden zei Emmy:

....... Vond het vooral erg zonde van de vier maanden en dat ik dan opnieuw zou moeten beginnen met tellen. 

Ja, dat is een extra stok achter de deur ! Het hier "moeten" vertellen en dan weer opnieuw te moeten gaan tellen. Blijf dus maar even op de ingeslagen weg doorgaan 

Emmy, ik heb ze ook vaak. De drankdromen. En wat een opluchting iedere keer dat je toch weer nuchter wakker wordt, toch?

Zeker een opluchting en idd een goede stok achter de deur! Al verbaasd het me wel hoe levensecht de droom was. Moest even goed nadenken toen ik wakker werd of ik echt niks gedronken had  

3 uur geleden zei Emmy:

Vannacht gedroomd dat ik aan de witte wijn zat. Is in al die tijd de tweede keer dat ik zo’n droom heb. En dat terwijl ik gisteravond net zat te bedenken hoe gewoon het al is om ‘s avonds geen alcohol te drinken en hoe weinig moeite het de laatste tijd lijkt te kosten. Was ook enorm aan het dubben of ik het hier zou vertellen. Vond het vooral erg zonde van de vier maanden en dat ik dan opnieuw zou moeten beginnen met tellen. 

Ik had er vorige week ook een. Heel vergelijkbaar met wat jij schrijft. 
In die droom nam ik bier geloof ik. Stond geloof ik te tobben over alcoholvrij bier, of met alcohol. Maar goed, was vorige week, dus weet het niet meer precies hoe het nu ging. 
In ieder geval, toen had ik dus een paar slokken genomen, en kreeg ik enorme spijt in die droom daarvan. Werd kwaad op mezelf dat ik zo stom was die afgelopen weken en maanden weg te gooien, en maakte me geloof ik ook druk om dat te gaan moeten toegeven o.a. hier  
Had geloof ik in de droom wel de rest van het bier weggegooid. Of uitgespuugd, weet niet meer. Kreeg ook echt van die heldere realisaties daarbij, over hoe giftig het was, dat ik dat echt niet meer wilde etc. Dus er zat ook wel een soort voortschrijdend inzicht en progressie van wijsheid bij.  

2 uur geleden zei Emmy:

Zeker een opluchting en idd een goede stok achter de deur! Al verbaasd het me wel hoe levensecht de droom was. Moest even goed nadenken toen ik wakker werd of ik echt niks gedronken had  

Nog ff iets nu je dit zegt haha... had pas geleden een keer dat ik echt heel gaar wakker werd, en de eerste 3 minuten er geheel automatisch van overtuigd was dat ik een soort van kater had en 's avonds had gezopen. Inc. het depressieve erbij, en met zo'n dood- en levenloos humeur zoals je kan hebben als je wakker wordt na het zuipen. Ff geen idee meer of dit nu was na die droom die ik net beschreef, maar wel kort geleden iig. Heel apart ook. Na een minuut of 3 begon het pas te dagen dat het helemaal niet waar was. 

Herkenbaar? Ook wel eens gehad?

Wordt wel eens met een brak gevoel wakker. Alsof ik de vorige avond flink los ben gegaan. Maar gelukkig dringt vrijwel direct door dat ik niks heb gehad…..

Ja hoor hier ook, paar weken geleden, 2 nachten achter elkaar.... iemand bood me iets aan en ik nam het zonder na te denken! Ik werd wakker echt met zo'n gevoel van hoe dan! En met een schuldgevoel en daarna ook weer zo fijn dat ik het niet hoef 

Afgelopen nacht als een blok geslapen. Niet eens wakker geworden om naar de wc te gaan. Gebeurt eigenlijk steeds vaker. Net als het droomloos slapen. Heb het idee dat ik er al met al meer van uitrust. Was er om half acht al uit. Ongewoon vroeg voor mij op een zaterdagochtend. Meestal duurde het toch wel even voordat ik enigszins in staat was om mezelf bij elkaar te rapen en uit bed te stappen. Wat heb ik het mezelf toch moeilijk gemaakt. Ondanks kater toch maar doen of er niks aan de hand is. Vooral niet laten merken dat je hoofdpijn hebt of misselijk bent. Toch dat hele eind gaan hardlopen, spitten in de tuin of naar dat kinderfeestje. Vooral dat laatste waar de drank dan rijkelijk vloeit…. Achteraf onbegrijpelijk dat ik dit nog zo lang heb volgehouden. Al was het niet altijd even erg en dronk ik de afgelopen jaren ook periodes niet of nauwelijks. Vraag me ook af hoeveel meer mensen er rondlopen met dit probleem. Als ik hier op het forum kijk zijn er de afgelopen jaren heel wat draadjes opgestart. Zijn overigens in mijn omgeving ook wel wat mensen waarvan ik een vermoeden heb dat ook zij moeite hebben de drank te laten staan. Zo fijn dat ik de stap nu wel heb kunnen zetten en als een blij ei op zaterdagmorgen (voor mijn doen nog steeds heel vroeg ) compleet nuchter dit hele verhaal kan typen. Leven betekend nog steeds uitdagingen tegenkomen, maar anders dan ik voorheen dacht kan ik ze nu beter aan. 

Wat een fijn positief verhaal @Emmy. En ook zo herkenbaar

Vijf maanden geleden alweer dat ik mijn laatste glas wijn dronk. In die periode hard aan mezelf gewerkt. Heb nog een lange weg te gaan, maar heb er steeds meer vertrouwen in dat het wel goed gaat komen. Niet elke dag is gemakkelijk, maar dat was het voorheen ook niet. Veel wandelen en sporten helpen me enorm. Krijg ook veel complimenten over het afvallen. Doet ook goed. Gewoon doorgaan dus. Op naar een half jaar. Dan ga ik mezelf belonen met iets moois.

20 uur geleden zei Emmy:

Vijf maanden geleden alweer dat ik mijn laatste glas wijn dronk. In die periode hard aan mezelf gewerkt. Heb nog een lange weg te gaan, maar heb er steeds meer vertrouwen in dat het wel goed gaat komen. Niet elke dag is gemakkelijk, maar dat was het voorheen ook niet. Veel wandelen en sporten helpen me enorm. Krijg ook veel complimenten over het afvallen. Doet ook goed. Gewoon doorgaan dus. Op naar een half jaar. Dan ga ik mezelf belonen met iets moois.

Proficiat Emmy !!

Fijn te horen dat het goed/steeds beter gaat ! En inderdaad het is hard werken. Niet alleen aan het loslaten van de alcohol, maar ook aan de mogelijk onderliggende zaken en dan is beweging zeker een goede ondersteuning. Zo ervaar ik dat ook !

Fijn weekend 

Goed zo, @Emmy! Voelt al een beetje als een nieuw normaal hè? Samen op naar het halve jaar!

En dan opeens heb ik het er toch wat moeilijk mee. Niet eens omdat ik weer wil drinken. Ik wil namelijk nooit meer terug naar hoe het was. Maar zou wel graag nog eens de ontspanning willen voelen. Heb de afgelopen maanden enorm veel lopen piekeren. Vooral over de eventuele gevolgen van het drinken. Ben ook erg bezig met mijn gezondheid. Denk iets te veel…. Bezorgd om elk pijntje wat ik voel en elk vlekje wat ik zie. Zou zo fijn zijn als ik hier op de één of andere manier anders mee om zou kunnen gaan. Dit helpt me namelijk duidelijk niet verder. Sporten en gezond eten helpen me wel, maar gewoon een middagje onbezorgd genieten in de tuin lukt gewoon niet… Zucht, wat kan een mens het zichzelf ook moeilijk maken…

je lijf en psyche zijn beide nog aan het het ontgiften
en het is logisch en ook prijzenswaardig dat je nadenkt over de gevolgen,
het is wel jammer dat het in piekeren ontaardt, want je kunt toch niets terugdraaien.
Wat mij hielp was veel de natuur in, ik kreeg oog voor klein geluk; en ging bijna vanzelf uit mijn hoofd/kop dan.
Mindfulness, sauna ervaar ik ook als zodanig ontstressend en gewoon fietsen en wandelen.
Ik ben waarschijnlijk een heel stukje ouder en dan wordt piekeren ook meer zonde van de tijd die ik nog heb.
Dinsdag kocht ik voor 1 euro een zwart T shirt met de tekst; too blessed to be stressed.
Ik koop zelden kleding met teksten, maar je snapt vast dat die daar voor mij hing!

Hee @Emmy

Vervelend dat gepieker.  En als het plakt op gezondheid en angst voor erge ziektes dan kan dat je behoorlijk gijzelen weet ik uit ervaring.  En alcohol als ontspanning maakt dat gepieker alleen maar erger omdat het zo ongezond is.  

Wel goed dat je ziet dat je het doet. Dat is best belangrijk denk ik, omdat je er dan wat mee kunt. Als je er helemaal in mee ging, in dat hoofd, zou je het niet eens door hebben en de hele tijd achter die gedachten aanhobbelen. 

Voor mij waren dingen als mindfulness of de natuur in lange tijd geen manier om even aan dat drukke piekerhoofd te ontsnappen. Het werd juist erger, omdat ik dan minder werd afgeleid van dat hoofd.  Herken je dat?  In met mijn handen iets doen kon ik wel ontspanning vinden. 

Veel piekeren zie ik als iets waar je niet makkelijk zelf uit komt, of als iets wat vanzelf overgaat.  Een beetje hulp of op zijn minst wat actieve positieve aandacht ervoor hebben is wel fijn. Het gepieker dient een onbewust doel en als je dat doel bij jezelf leert kennen, dan wordt het piekeren minder en lukt ontspannen steeds beter.  Onder gepieker zit volgens mij altijd angst, en het gepieker maakt banger en banger. Ook al lijkt het alsof het piekerdenken je er juist uit helpt.  het een soort van moet.  De hele tijd een ondertoon van stress in ons lijf. Schrap staan.  En dat voelt als normaal. Dat is het niet. 

Al een tijdje niet geschreven op mijn eigen draadje. Gaat gelukkig goed hier, dus dan is er ook weinig te melden. Geen alcohol drinken is al heel gewoon en merk dat het ook anderen aan het denken zet. De weekenden vind ik soms nog wel lastig, vooral op die momenten dat ik denk wat ontspanning nodig te hebben. Merk dat ik de laatste weken wel wat meer snoep. Ook meer gaan sporten, dus merk het nog niet echt op de weegschaal. Voor mij is inmiddels, ook door het terugvallen van anderen, wel duidelijk dat drank geen optie meer is. Die duidelijkheid vind ik prettig. Mijn leven is er niet minder mooi of zwaarder door geworden. Sterker nog, denk dat ik veel dieper in de put gezeten had nu als ik een paar maanden terug niet besloten had te stoppen. Niet piekeren over eventuele gevolgen op de lange termijn blijf ik lastig vinden. Gelukkig heb ik hier nu professionele hulp bij. Goed voor mezelf zorgen is het enige wat ik kan doen op dit moment.

Stress door werk. Toestanden in de wereld. Voorheen allemaal redenen om het op een drinken te zetten. Probeer nu andere manieren te vinden om hier mee om te gaan. Lukt de ene dag beter dan de andere. Echt ontspannen blijft lastig. Was ook ooit de reden waarom het drinken begon. Merk dat het sporten me enorm goed doet. Deed ik vroeger ook veel, maar schoot er de laatste jaren steeds meer bij in…Gek dat het soms zo lastig is om de dingen die zo goed voor je zijn te doen. Fijn om te merken dat het niet drinken me best goede dingen brengt. Niet dat ik nu alle dagen zo fris als een hoentje opsta, maar de katerige dagen zijn in ieder geval voorbij. Ik kan in de auto stappen op elk moment van de dag en nacht. Kan heldere gesprekken voeren met man en kinderen. Hoef niet na te denken hoeveel drank er nog in huis is en welke reden ik nog kan bedenken om nog even naar de winkel te gaan. Geen spijt, geen schuldgevoel. En zo is er nog veel meer….

Op 4-5-2023 om 17:56 zei Emmy:

n dan opeens heb ik het er toch wat moeilijk mee. Niet eens omdat ik weer wil drinken. Ik wil namelijk nooit meer terug naar hoe het was. Maar zou wel graag nog eens de ontspanning willen voelen. Heb de afgelopen maanden enorm veel lopen piekeren. Vooral over de eventuele gevolgen van het drinken. Ben ook erg bezig met mijn gezondheid. Denk iets te veel…. Bezorgd om elk pijntje wat ik voel en elk vlekje wat ik zie. Zou zo fijn zijn als ik hier op de één of andere manier anders mee om zou kunnen gaan. Dit helpt me namelijk duidelijk niet verder. Sporten en gezond eten helpen me wel, maar gewoon een middagje onbezorgd genieten in de tuin lukt gewoon niet… Zucht, wat kan een mens het zichzelf ook moeilijk maken…

Jep, wat kan een mens het zichzelf toch moeilijk maken.  Ik zei het laatst een keer tegen een psycholoog bij Trubendorffer: 'naar eigenlijk hoe dat brein van ons werkt hè?'. 'oh, vreselijk!' zei ze  
En zo is het maar net.

Maar ik moest bij jouw reactie denken aan een voor jou mogelijk reddende engel hierin: Byron Katy. Haar 4-vragen-methode.