Martijn Planken, een van de initiatiefnemers van IkPas, vraagt zich af waar de fascinatie voor dat ijskoude biertje toch vandaan komt.
“Bier moet koud zijn, ijskoud! Brouwers doen er alles aan om het bier zo koud mogelijk te serveren op het terras of in de kroeg.
's Lands grootste brouwer gooide er een bevroren tap tegenaan, een ‘vriesglas’ en zelfs een nieuwe biersoort genaamd ‘Extra Cold’.
Alles wordt in het werk gesteld om het spul zo koud mogelijk te serveren.
Waar komt die obsessie van de brouwer voor dat ijskoude bier toch vandaan?
Laat ik beginnen met de conclusie: ijskoud bier is pure misleiding... misleiding van het brein. Een misleiding die je aan het drinken houdt. En dat laatste is dan ook het doel van de brouwer van dat ijskoude biertje: nog meer bier drinken.
Vooropgesteld heeft alcohol een vocht afdrijvende werking.
Het remt de afgifte van het ‘antidiuretisch hormoon’, waardoor de sluizen letterlijk opengaan en het water het lichaam via de urine verlaat.
Als je alcoholhoudende drank drinkt, moet je dus vaker plassen. Hierdoor droogt je lichaam langzaam uit.
Het lichaam reageert hier direct op en geeft een signaal af wat wij ‘dorst’ noemen.
Een droge keel en een grote neiging tot het drinken van water. Met dit water vul je het watertekort in het lichaam aan en is de balans in het lichaam hersteld, de dorst verdwijnt.
In feite zou bier dus de drinker het gevoel moeten geven dat de dorst niet weg is, want je droogt nog verder uit. Als dat zo was, zou iedereen een glas water bestellen op een zonnig terras in plaats van (nog) een (ijskoud) biertje.
De brouwer weet iets, wat niet iedereen weet
Toch weet de brouwer iets, wat niet iedereen weet: achter in de keel zitten vocht- en temperatuursensoren. Deze zitten daar om het koude water te detecteren en een signaal af te geven aan het brein dat er wordt gedronken, dat het vocht wordt aangevuld en dat de dorst mag afnemen. Het vervelende is dat deze sensoren op alle ijskoude vloeistoffen hetzelfde reageren.
Dus hoe kouder het bier, des te groter het gevoel van een geleste dorst.
Nu is het voor de verkopers van alcohol helemaal niet de bedoeling dat na één glas alcohol je dorst gelest is... Op het terras zou dat veel te veel omzet kosten.
Maar niet getreurd: alcohol is een slechte dorstlesser.
Dus zodra de receptoren in de keel geen vocht meer aanvoelen zal de dorst, dankzij het water dat via de nieren wordt uitgescheiden, weer toenemen.
Nu de grootste truc van het ijskoude bier: omdat je dankzij het eerste biertje zo goed van je dorstgevoel af bent gekomen, is de keuze om een tweede biertje te nemen snel gemaakt.
De cirkel is rond en alles begint weer van voren af aan.
Het ijskoude bier speelt een spelletje met je lichaam. Het droogt je lichaam langzaam uit, waardoor de dorst nooit zal verdwijnen en je ijskoude biertje zorgt er aan de andere kant voor dat je doordrinkt, omdat het dorstlessend gevoel door de temperatuur van het bier enorm groot is.
Wanneer je dorst hebt is er maar een echte remedie: drink water. En dan niet ijskoud, maar op kamertemperatuur. Proost!”
