Dat halve jaar heb ik ooit besloten om als verplichte veiligheidstermijn in te voeren om de zaak eerst heel goed te overdenken, en niet in een onbezonnen moment mijzelf een glas in te schenken. Om het besluit weloverwogen te maken om het wel of juist niet te doen, want ook die laatste uitkomst is zeker niet ondenkbaar. Van mijzelf gek maken en alleen nog maar verlekkerd aan dat biertje denken is geen sprake.

Ik heb de drank nu ruim drie jaar zonder problemen kunnen laten staan, en zou daar denk ik ook even makkelijk nog drie of dertig jaar aan kunnen toevoegen. Het is dus niet vanuit een onstuitbare en nauwelijks te beteugelen drang naar alcohol dat de gedachte is opgekomen. Was dat het geval dan waren ook hier de alarmbellen gaan rinkelen en zou ik het nooit gaan overwegen. Het is meer dat ik juist denk in een veilige zone te zijn aanbeland dat de beperkingen misschien kunnen worden opgeheven.

Of die zone inderdaad veilig is blijft natuurlijk de vraag. Dat weet je pas met zekerheid als je het probeert, maar dat is natuurlijk geen argument om zomaar wat te gaan experimenteren. Ik merk dat velen er niet of nauwelijks aan twijfelen dat als ik het weer voorzichtig besluit in mijn leven toe te laten ik vroeg of laat weer als voorheen aan de fles zit te lurken en daarmee niet alleen mijn eigen leven maar ook dat van mijn gezin ontwricht. 

Mijn gezin is mij heilig. Ik hoop dat iedereen dat in elk geval van mij wil aannemen. En papa zal niet tot enige glorie van zichzelf, omdat hij zonodig wil genieten van zijn glaasje, dat op het spel zetten. Dat glaasje zou ik alleen nemen als ik tot de overtuiging kom dat dit veilig is. En dat blijft vooralsnog de kwestie: schat ik mijzelf goed in als ik denk dat het veilig is of begeef ik mij dan meteen in een roulettespel waarbij de kans op grote verliezen enorm is. Daar ben ik over aan het nadenken.

Vandaar dit draadje en vandaar dat halve jaar.

23 minuten geleden zei Oskar:

Ik merk dat velen er niet of nauwelijks aan twijfelen dat als ik het weer voorzichtig besluit in mijn leven toe te laten ik vroeg of laat weer als voorheen aan de fles zit te lurken en daarmee niet alleen mijn eigen leven maar ook dat van mijn gezin ontwricht. 

Ik denk zelf dat het vooral goed bedoeld is van iedereen. Waarschijnlijk omdat de meeste zich herkennen in jouw vraag en dat pad eerder hebben bewandeld. Soms wordt dat wat cynisch of belerend omschreven, maar na drie jaar droog staan erover denken om weer wat te drinken. Pfieuw, ik vind het al zo knap dat je drie jaar zonder drank hebt geleefd, daar neem ik een voorbeeld aan.

@Oskar ik twijfel absoluut niet aan jouw toewijding aan en liefde voor je gezin, noch aan je kwaliteiten als vader. Wellicht is het puur en alleen angst van mijn kant, uit mijn eigen ervaring. 

En hoewel ik je echt wel gun weer eens te genieten van één enkel glas, roept dat ook een beetje jaloezie op. Eerlijk is eerlijk. 

Maar waarom zou je dat risico nemen? Is het zo lekker? 

wat trekt er aan je?

11 uur geleden zei Oskar:

Natuurlijk wil ik daar ook over horen, mijn beste. Daarvoor ben ik deze draad tenslotte begonnen. De gedachte aan Waldorf & Statler kwam slechts bij mij op omdat jij je niet zelden cynische mening soms wat al te zeker van je eigen gelijk vanaf het balkon de zaal in roept. 

Ik weet dat het over Oskar gaat hier, maar ik ben wel benieuwd of je dit van jezelf herkent @Adri02. Omdat je er daarna weer een opmerking achteraan slingert.

30 minuten geleden zei Oskar:

En dat blijft vooralsnog de kwestie: schat ik mijzelf goed in als ik denk dat het veilig is of begeef ik mij dan meteen in een roulettespel waarbij de kans op grote verliezen enorm is. Daar ben ik over aan het nadenken.

 

Meer filosofisch: ik denk dat we als mens niet in staat zijn om controle te hebben over in welk vakje het balletje rolt. Dat we dat wel graag willen denken. Kijk eens, heb ik gedaan. 

Als we wel in staat zouden zijn, hadden we allemaal een prachtig leven. 

In dit geval zou weten dat je niet de vrije wil hebt om te bepalen wat hier de uitkomst is ook tot de conclusie kunnen leiden dat je je echt overgeeft aan de wil van de goden. 

Ik zou zeggen: bouw er een veiligheidsmechanisme bij in. Dus spreek met jezelf erbij af dat, zodra je ook maar enigszins gaat merken dat het weer de niet-vrije gebruikerskant op gaat, je meteen aan de bel trekt. 

Zelf slik ik antabus. Wellicht zorgen dat je ook zoiets achter de hand hebt in zo'n geval waarmee je het de kop dan weer in kan drukken om er vervolgens voor eens en voor altijd dan vandaan te blijven.

1 uur geleden zei Maarten82:

 

Vergeef me dat ik argwanend aankijk tegen jouw voornemen om matig te drinken. Je zegt tegen Rosee:  'Ik zie alcoholisme ook niet als een ongeneeslijke ziekte, maar geloof in herstel' . Daar is (bijna) iedereen het wel mee eens denk ik, anders heb je een behoorlijk fatalistisch denkbeeld wat betreft het probleem.

Ziekte en herstel en alcohol en stoppen....

Als alcoholisme een ziekte is, is stoppen het herstel. Is opnieuw met mate gaan drinken dan nog meer herstel of is het weer een beetje ziek?

Een half jaar als verplichte veiligheidstermijn zie ik als een prima maatregel. Dat lichtte je ook al toe in je openingsbericht van dit draadje. Gebruik het halve jaar goed voor je overwegingen, en inderdaad niet om verlekkerd vooruit te kijken. Wat je in die overwegingen mee kunt nemen is de wetenschap dat je hersens - vaak zonder het zich te realiseren - in bepaalde opzichten en met name waar het afwegingen en besluitvorming m.b.t. drankconsumptie betreft, anders kunnen gaan werken na de eerste paar alcoholische drankjes. Je zult het jezelf ongetwijfeld herinneren uit het verleden en we kunnen er hier op dit forum veelvuldig voorbeelden van zien.

Wat kun je daar mee? Inschatten hoe het in jouw geval waarschijnlijk zal gaan blijft toch wat gissen. Ik adviseer daarom nog steeds om vooraf een concreet plan op te stellen met meetbare criteria en een exit-srrategie waar je straks zo nodig op terug kunt vallen.

11 uur geleden zei Oskar:

de roesjager is met gedwongen pensioen

Ik zou er nog drie jaar extra de tijd voornemen, voor de zekerheid.

17 minuten geleden zei bumperjim:

Als alcoholisme een ziekte is, is stoppen het herstel. Is opnieuw met mate gaan drinken dan nog meer herstel of is het weer een beetje ziek?

In mijn situatie was stoppen de enige optie om te herstellen. Voor Oskar en anderen kan ik niet spreken. Dat zal ieder proefondervindelijk moeten ervaren. 

@Strijkbout ik snap je smiley bij mijn bericht niet. Wat vond je grappig?

2 minuten geleden zei Quinn:

@Strijkbout ik snap je smiley bij mijn bericht niet. Wat vond je grappig?

Dat je eigenlijk gewoon stiekem een beetje jaloers bent.

Mijn hoofd maakt daar dan weer een grappig poppetje van. Ik moet gewoon vaak lachen om mensen en hun gekke neiginkjes (ook vanuit herkenbaarheid). Ik lach je verder niet uit of zo.

12 minuten geleden zei Maarten82:

Dat zal ieder proefondervindelijk moeten ervaren. 

dat is gelukkig niet nodig. Je kunt ook afgaan op kennis die breed aanwezig is en op basis daarvan handelen.

Het is genoegzaam bekend dat gecontroleerd drinken voor (ex) alcoholverslaafden maar in een zeer klein percentage voor een langere periode lukt.  

Dan weet je toch genoeg.

Bovendien matig alcohol drinken is nergens voor nodig.

Het is net zo nergens voor nodig als roken, maar het is wel een drug. Je wilt het stiekem, dat is de pest. Begin je weer, dan wil je weer meer. Ergens moet je toch een grens leggen.

Deze draad kan 600 pagina's lang worden maar de bottom line blijft gewoon hetzelfde. 

Remise vanwege herhaling van zetten  

27 minuten geleden zei brazer:

Bovendien matig alcohol drinken is nergens voor nodig.

Dat zegt Bob altijd, en dat besef kwam bij mij ook pas na een langere tijd droog staan.

22 minuten geleden zei bumperjim:

Je wilt het stiekem,

en dan wil je het ook niet stiekem meer, en dan voel je je vrij.

@Strijkbout ik vroeg het me gewoon af, geen punt.

@bumperjim volgens mij eindigt eindigt deze stelling vrijwel altijd in schaakmat voor wit. En hoewel ik hoop dat dit niet geldt voor @Oskarhoop ik ook dat hij het niet nodig gaat vinden dat te bewijzen.

Veel wijsheid gewenst.

.

Anno 2023 is alcohol veel minder populair onder jongeren ten opzichte van een jaar of twintig geleden. Ook brengt het veel meer gezondheidsrisico’s met zich mee dan eerst gedacht. Dit soort gegevens maakt mij alleen maar sterker in de keuze om niet te drinken. 

Zo Oskar, heb jij even een steen in het water geslingerd! Interessante vraag en evenzovele reacties.

Ooit was ik - naast een stevige drinker - een nog steviger roker. Met veel hulpmiddelen en coachingstrajecten kwam ik van dat roken af. En ik heb altijd geweten dat 1 trekje voor mijn geen optie zou zijn. Mijn vader daarentegen - eveneens zijn hele leven zwaar gerookt - deed dat anders. Hij stopte na 40 jaar, bleef er een aantal jaren vanaf, maar werd daarna een incidentele roker. Dat wil zeggen dat hij alleen bietste als ik in de buurt was. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij inmiddels wel COPD had opgelopen, maar voor een beetje roker mag dat toch geen al te grote hindernis zijn.

Ik heb jaren gedacht dat ik met alcohol kon wat mijn vader met sigaretten deed. Maar blijkbaar ben ik uit ander hout gesneden. Het is mij nooit gelukt om een incidentele drinker te worden.

Met dit rokersvoorbeeld in het achterhoofd sluit ik helemaal niet uit dat jij “boven je verslaving blijkt te zijn uitgestegen” daar in die abdij. Als je tenminste besluit dat biertje wel te nemen.

Je verhaal lezend vraag ik me wel iets anders af: je schrijft dat je leven er nu heel anders uit ziet op veel levensgebieden. Blijkbaar heeft oom bier je ooit op sleeptouw genomen toen het minder goed met je ging. Hoewel ik je gun dat jouw levensgeluk eindeloos zal zijn, weet jij natuurlijk ook dat dat altijd en op allerlei manieren bedreigd zal blijven. En zal de alcohol op dat soort momenten niet juist weer je achilleshiel blijken te zijn? Je kunt nu reageren met “wie dan leeft enz”, maar dat past jou denk ik ook niet, gezien het feit dat je nu zo’n lange tijd neemt om er in ieder geval geen lichtzinnig besluit over te nemen. Het is niet dat ene biertje bij de patertjes op een moment in je leven dat de zon schijnt want daar ga je ongetwijfeld van genieten. Maar het zal misschien ook de deur zijn, die je op een kier zet voor de momenten dat het regent en je wel degelijk iets nodig hebt om te verdoven.

Wat het ook wordt: dank voor het delen en blijf dat doen. Ik ben benieuwd waar het toe leidt.

Hoi Oskar,

Als de gedachte is: ik denk dat ik het wel weer kan.. dan is er maar één manier om erachter te komen.  En als dat idee eenmaal in je hoofd zit...tja....

Zelf weet ik dat het niet kan.  En heb afgelopen half jaar een paar keer een terugval gehad. Niet verwacht, na vijf jaar nuchter.  Niet omdat ik bedacht dat ik wel met mate kon drinken, maar greep naar 'de verdoving'. Wetende dat daarmee 'het mechanisme' meteen ook weer aangaat.  Ik weet niet of het delen,  uitspreken, schrijven me weerhouden had. De drang was sterk en primair.  Ik weet wel, hoe 'gevaarlijk' het voor me is.  Ik wil het niet, nooit meer terug naar waar ik ooit was en erger....dat is de realiteit. Alle andere gedachten kan ik beter niet geloven. Want dan hou ik mezelf voor de gek. 

Mijn advies, voor wat het waard is, don't. Simpel.

Wens je KMW

Intussen heeft mijn plan een half jaar preventief in de week gelegen en reizen wij over enkele dagen daadwerkelijk af naar Orval, waar onze vakantie dit jaar zal beginnen. Veel mensen hebben het mij ernstig afgeraden om na bijna vier jaar abstinentie weer eens voorzichtig een drankje te gaan proberen en sommigen hebben geen enkel vertrouwen in een goede afloop. Toch ga ik het wel degelijk doen. Eigenwijs? Ja, dat ben ik vast ook wel, maar toch heb ik heb wel degelijk alle raad goed op mij in laten werken alvorens een besluit te nemen. En uiteindelijk denk ik mijzelf toch het beste te kennen om deze stap zonder al te veel vrees te durven zetten. 

De vakantie is een experiment. Daarna weer een tijd helemaal niks. Zo wordt de drank niet meteen een vast onderdeel van mijn dagelijks leven. Na de vakantie een evaluatie. Wat doet het met mij? Heel bewust heb ik niet alles vastgelegd in toegestane hoeveelheden en precieze tijdsperiodes. Mocht blijken dat ik daardoor al snel weer de neiging krijg als een bezetene aan de fles begin te gaan lurken dan keer ik liever weer gewoon terug naar de nul dan alles steeds op een weegschaaltje te moeten gaan leggen. Daarbij ben ik er van overtuigd dat ik intussen verstandiger ben geworden en in staat de mateloosheid te beheersen.

Dan wens ik de ezel, de wijsheid van de uil
en jou en de jouwen een hele fijne vakantie, Oskar
die jullie brengt wat komen gaat 

Oskar, ik wens je ook een vooral heel fijne vakantie. Ik hoop dat je vooral kunt genieten en niet te veel met de theorie bezig zult zijn. Na vier jaar abstinentie zal er toch wel een soort 'omgaan met drank' ingesleten zijn die je niet meteen bij de eerste slok al zal doen 'verdrinken'. Als je bij tijd en wijle maar het besef hebt dat je ook nog 'ingeschreven staat' bij het forum van Alcoholdebaas.nl en dat dat niet helemaal voor niets is. En als je ergens in je achterhoofd iets raars hoort, weet dan dat dat alarmbelletjes zijn en handel daar dan naar. Maar dat zal, jou zo een beetje kennende, wel loslopen.

Mooie reis en mooi weer en tot ziens en doe je voorzichtig? (zegt m'n moeder nog altijd, al zeg ik het tegenwoordig vaker tegen haar dan zij tegen mij..)

Lieve Oskar, ik hoop zo dat het goed uitpakt en dat je tijdig op de rem kunt trappen als je voelt dat het misgaat en je hier laat weten hoe het gaat. Je kunt je ook altijd nog bedenken he. En misschien toch een plan bedenken voor als het experiment anders gaat dan gepland. Hou ons op de hoogte. En natuurlijk een fijne vakantie