Goedemorgen allemaal,

Ik ben Maarten, getrouwd, leuke kinderen, leuke baan, sportief, leuk leven en lurkte tot voor kort ongeveer minimaal 1 fles wijn per dag naar binnen. In het weekend voorafgegaan aan een glas bier en zo nu en dan ook nog wat andere (sterke) drank. Wel kwaliteitsalcohol hoor, geen lokale halve liter blikken bier van de buurtsuper, want daar stond ik boven. Excuus, soms neig ik naar sarcasme. Alsof alcohol het een biet interesseert waarin het gemengd wordt. Het resultaat is altijd hetzelfde, ik was alleen altijd duurder uit.

 Uiteraard heb ik in het verleden met frisse tegenzin meegedaan aan Dry januari (wat in mijn geval inhield dat januari ongeveer 20 dagen telde). Ook regelmatig besloten om alleen in het weekend te drinken (weekend telt ten slotte 3 tot 4 dagen toch?). En natuurlijk ook vaak geprobeerd hooguit 2 glazen te nuttigen en zelfs ook eens getracht te drinken om de dag, dus hooguit 3 tot 4 keer per week (hoe ik dat ooit heb verzonnen blijft een mysterie). Die halfslachtige pogingen duurde nooit langer dan een maand.

Al jaren weet ik dat ik een behoorlijk ongezonde relatie heb met alcohol, maar ergens bleef ik toch altijd hopen dat ik die relatie naar een, hoe zal ik het zeggen, minder ongezonde proportie kon terugbrengen door te minderen. Dat lukt niet, dat besef ik nu. Voor mij is er maar 1 oplossing en dat is gewoon helemaal stoppen.

 Ik ben tot dat besef gekomen nadat ik vorige week eindelijk hardop tegen mijn vrouw heb gezegd dat ik wil stoppen, dat ik veel te veel drink en niet kan matigen, wat ik ook probeer. Ik heb haar alles verteld, niet gelogen. Gek genoeg bracht dat direct een zucht van opluchting, rust in mijn hoofd. En ook duidelijkheid. Ik hoef geen schemaatjes meer te verzinnen van om de dag of alleen in het weekend, ik hoef niet te bewijzen dat ik een hele maand januari droog kan staan. Dat kan ik niet, ik val altijd terug. Mijn vrouw was blij voor me, ze was niet verbaasd, ze wist van mijn onmatigheid wat betreft drinken, maar ze wist niet dat ik er zelf zo mee worstelde. Nee, dat vind ik logisch, ik was een meester in het verstoppen van flessen, momenten kiezen dat ik kon drinken wanneer er niet op werd gelet. En natuurlijk bracht ik regelmatig het lege glas weg wanneer ik alleen thuis was. En bovenal, ik functioneerde toch normaal in de maatschappij?

 Ik stop! Wat een verademing, ik kijk er oprecht naar uit. Maar ik ben niet naïef, ik weet dat er moeilijke momenten aan gaan komen, maar in ieder geval weet mijn vrouw waar ik nu mee worstel. Ik heb mijzelf beloofd dat ik dit word: een nuchter persoon. Vrij van alcohol, vrij van die constante dagelijkse zoektocht naar drank (heb ik wel genoeg in huis? Waar moet ik al die drank verstoppen?).  En ik weet nu dat er geen vooruitzicht is van een beloning (na een maand geen alcohol weer lekker een glaasje) en gek genoeg helpt mij dat enorm. Ik hoef het niet meer een maandje vol te houden, ik mag het eindelijk laten voor de rest van mijn leven.

Godallemachtig, wat is die Dry januari toch een verschrikkelijke uitvinding voor personen als ik. En wat is die drankindustrie toch een marketingtechnisch wonder. Drank als geïnstitutionaliseerd, sociaal geaccepteerd, geromantiseerd en (voor personen als ik die er niet mee om kunnen gaan) verwoestende vloeibare hel!

 Sorry, dat moest er even uit. Ik hoop dat ik hier nog vaak mag zijn, steun kan zoeken bij jullie, om hulp kan vragen als ik dat nodig heb, al is het maar via een forum, want ik weet niet bij wie ik anders kan zijn. Uiteraard zijn de meeste mensen om mij heen in het algemeen niet zo bezig met alcohol. En hopelijk kan ik ooit ook via dit forum iets betekenen voor een ander een luisterend oor. Want dat was wat mijn vrouw mij heeft geboden 4 uur! lang afgelopen week. Ze heeft mij vol geduld aangehoord en niet veroordeeld. En dat was een ommekeer in mijn leven.

Groet aan iedereen, Maarten

4 minuten geleden zei Maarten75:

Wel kwaliteitsalcohol hoor, geen lokale halve liter blikken bier van de buurtsuper, want daar stond ik boven.

Hahaha zo'n elite alcoholist was/ben ik ook. Als je er van geniet dan ben je geen alcoholist natuurlijk  uiteindelijk alleen maar nog duurder zoals je zegt.

Klopt dat minderen vrijwel kansloos is. Eerst helemaal de stekker eruit. "Om van de verslaving af te raken" had ik er vroeger aan toegevoegd, maar dat werkt niet zo, ben ik tegenwoordig achter. Als je ooit in de toverdrank bent gevallen dan blijft het je achtervolgen.

Sterkte!! Het stoppen met drinken is het simpelste van het stoppen met drinken, zoals men zegt. Daarna komen er allerlei zaken "boven water" (boven alcohol) waar je al dan niet iets mee moet/kunt. Het is een heel avontuur.

Succes 

Welkom Maarten. Wat beschrijf je het mooi, en wat heb je het goed geanalyseerd. Ik was pas op mijn 65ste zo ver maar kwam tot dezelfde conclusies. Inmiddels is dat ruim 6 jaar geleden en ben ik nog steeds blij dat ik toen gewoon de knop heb omgezet. Maar zoals @bumperjim hierboven al zegt kan er na het stopoen best wat werk aan de winkel zijn om onderliggende zaken aan te te pakken. Ik heb dat trouwens ervaren als iets dat me veel levensplezier bracht en me veel gemakkelijker afging in nuchtere toestand dan wanneer ik gedronken had. Dat leverde een spiraal omhoog op, een vicieuze cirkel die positief uitwerkt. 

21 minuten geleden zei Maarten75:

. En bovenal, ik functioneerde toch normaal in de maatschappij?

 

voor personen als ik die er niet mee om kunnen gaan

Dat eerste is een bekende valkuil inderdaad. Dat het lijkt alsof alles goed gaat want je hebt (voorlopig nog) een baan en (voorlopig nog) een relatie en het lukt om elke ochtend een schone onderbroek aan te trekken. Nee alles functioneert niet goed want je bent doodongelukkig door de alcohol.

Die tweede is volgens mij ook een valkuil. Dat je denkt dat je een sukkel bent omdat het lijkt alsof je de enige bent die er niet mee om kan gaan. Dat je er eigenlijk mee om zou moeten kunnen gaan. Nee. Alcohol is een drug. Dat is niet jouw schuld. Je (en wij allemaal) hebben helaas de fout gemaakt om er veel te veel van te gebruiken en nu zijn we verslaafd. Maar met ons is niet iets fundamenteel mis. Tsjakka  

24 minuten geleden zei Maarten75:

al is het maar via een forum,

oei, die komt binnen. bij mij. na soortgelijke jaren als jij hierboven beschrijft, ging bij mij de knop eindelijk om (55 jr destijds) en ontdekte ik dit forum. Het heeft mij genoeg gemotiveerd om die eerste nooit meer te nemen. Wat therapie, beloftes, pogingen enz enz niet lukten, deed het forum voor mij wel. De knop bleef om en blijft om, voor zover ik nu kan overzien. Ik hoef niet meer. En sarcasme, was ooit mijn overlevingsstrategie, nu grijp ik er incidenteel nog wel eens naar, soms mis ik het, maar eigenlijk ben ik aardiger zonder, ook voor mezelf. Net als drank haha.
Zet m op Maarten, velen gingen je voor hier, en velen zullen volgen. Aan jou, op welke plek je belandt in de rij frummers.

Bedankt voor het welkom allemaal

En het klopt Bumperjim, Alcohol is een drug, en in mijn lichaam zullen de remleidingen hopeloos falen tijdens een APK. Het gevaarlijke is dat ik mijzelf nooit beschouwde als een verslaafde, ik lag ten slotte niet als een laveloze, dakloze stumper in een greppel. Maar ik ben wel degelijk verslaafd, zat in een soort negatieve overlevingsmodus. Het enige dat mij daarin hield was de gedachte dat ik ooit wel kon leren omgaan ermee, met mate kon gaan drinken en een normale relatie kon onderhouden met alcohol. Nu weet ik dat dit een contradictio in terminis is. Relatie en alcohol is per definitie niet te rijmen. Wie giet er nu vrijwillig een lading ethanol in zijn lichaam wetende dat je vergif gemaskeerd als een vrolijk glaasje vocht met een parapluutje achterover slaat?

Dag Bob, ik ga de komende tijd zeker proberen te ontdekken wat de reden was van dat mateloze gezuip. Het leek wel alsof ik bestond voor alcohol, met mijn elitaire ‘wijnweetjes’. Maar ik ben veel meer dan dat. Alcohol is een gepasseerd station.

Dag Jane, het is niet denigrerend bedoeld. Dit forum is voor mij een houvast en de kracht van een goed forum wordt schromelijk onderschat denk ik. Ervaringen en gesprekken met anderen zoals jullie slepen mij er mede doorheen, daar ben ik van overtuigd.

Groet Maarten

50 minuten geleden zei lady jane:

Aan jou, op welke plek je belandt in de rij frummers.

Wat is een frummer?

1 uur geleden zei Maarten75:

Sorry, dat moest er even uit. Ik hoop dat ik hier nog vaak mag zijn, steun kan zoeken bij jullie, om hulp kan vragen als ik dat nodig heb, al is het maar via een forum, want ik weet niet bij wie ik anders kan zijn. Uiteraard zijn de meeste mensen om mij heen in het algemeen niet zo bezig met alcohol.

Welkom Maarten! Wat een doorbraak heb je bereikt! 

Bovenstaande viel mij op. Waarom schaam je je zo? Het zorgt ervoor dat jij het idee hebt dat niemand anders in jouw omgeving een probleem heeft met alcohol. Logisch, want iedereen speelt verstoppertje.

Ik probeer het regelmatig bespreekbaar te maken. Niet met iedereen, maar wel met mijn familie en mijn vrienden. Eigenlijk kan het me niet zoveel schelen wat ze dan verder van me denken. Maar ik zie en ervaar best veel steun en respect. 

Ik was/ben overigens ook goed functionerende alcoholist: er was nooit een reden om de fles dicht te laten. Ik herken dus veel in wat je schrijft.

Er zijn hier verschillende mogelijkheden. Wat mij helpt is om me 's ochtends in ieder geval op het dagpact te melden. Even een moment waarop je jezelf voorneemt om vandaag niet te drinken.

En wellicht ook iets voor jou: de app "easy quit". Die houdt allerlei statistiekjes van jou bij. Best motiverend vind ik.

Wat wordt je stopdatum? Of ben je al gestopt?

4 minuten geleden zei Pytje:

Wat wordt je stopdatum? Of ben je al gestopt?

Ik ben al gestopt. Deze week. En ja, ik schaamde mij, maar nu niet meer. Mijn vrouw vroeg gisteren nog aan mij, 'Ja je dronk best veel, maar je schaart je toch niet onder de groep verslaafden?' Dat is dus precies wat ik mij altijd voorhield. Ik drink dan wel veel, maar ik ben toch niet verslaafd̈?' 

Yep, jawel, absoluut, zonder meer, zonder tussenpozen, zonder twijfel en nog lekker consequent ook.

Daarom ben ik blij dat jullie dit herkennen en kennen. Mijn vrouw kan serieus 1 glaasje drinken, en vervolgens een week niet meer. En het grote verschil is dat ze pas weer aan alcohol denkt als ik voorstelde om iets te drinken. Om die reden denk ik dat ze niet beseft welke impact alcohol heeft op mijn leven, welke rol het speelt. Ik was er de hele dag mee bezig. Nu nog steeds, maar wel op een constructieve manier, namelijk dat ik het niet meer wil, nooit meer!

Ik kan niet genoeg benadrukken wat een vrijheid ik nu voel. Ik kijk uit naar lekker slapen, fris en helder wakker worden, altijd kunnen functioneren zonder de beperking van een alcohol doordrenkt gestel. Op elk moment van de dag in de auto kunnen stappen, ook 's avonds laat. En dat is ook wat ik mijn kinderen wil meegeven. Want onbedoeld gaf ik daar het verkeerde signaal, ook al probeerde ik te verbergen hoeveel ik zoop.

fijne dag Pytje en alvast een fijn weekend

47 minuten geleden zei Maarten75:

Wat is een frummer?

een koosnaampje voor een forummer

Leuk om te lezen dat je er echt zin in hebt om je leven voortaan fris en helder door te brengen, vanuit zo'n instelling hoeft het geen strijd te zijn of worden. Ik wens je veel succes en hopelijk blijf je hier schrijven, leuk voor ons en het kan heel goed helpen om je motivatie op peil te houden. 

Welkom! 

Uit: Thema's en alcohol 2 januari 2023 (Maarten)

Ik sta nu een klein weekje droog. Gevolg van een enorme knop die ik heb omgedraaid in mijn hoofd: ik stop, ik ben verslaafd en kan niet zonder drank. Minderen is een kansloze missie, heb dat geprobeerd, en heb jammerlijk tot 10 keer toe gefaald.  Pas op het moment dat ik eerlijk was naar mezelf en het heb uitgesproken tegen mijn vrouw leek het wel alsof er een bom ontplofte in mijn ziel. De explosie vaagde mijn hele, door alcohol doordrenkte wereld(beeld), weg en liet een enorme, haast serene rust achter. Er is geen minuut meer geweest dat ik de behoefte heb aan een slok alcohol (en normaal, rond 16:30, galmden die minuten keihard door in huis). Sindsdien kachel ik rustig, fris, helder door het huis. Maar nu komen er zo veel vragen, vragen die ik normaal effectief beantwoordde met een flesje drank waardoor antwoorden lachwekkend werden. Maar de vragen blijven nu staan. Een kleine opsomming:

• Was ik wel verslaafd?
• Wanneer komen de echt moeilijke momenten en hoe ga ik die te lijf?
• Waarom voel ik me zo kinderlijk gelukkig en tegelijkertijd leeg?
• Waarom schaam ik mij zo voor al die tijd dat ik weer aan het drinken was, waarom ben ik zo boos op mezelf?

De eerste vraag lijkt me behoorlijk eenvoudig te beantwoorden, daar heb ik geen websites, boeken of artsen voor nodig: ja! Dagelijks minimaal een fles wijn en. als we toch eerlijk zijn, vaak aangevuld met een shotje sterke drank of een speciaal biertje. De dagen dat ik minder dronk waren in een maand op 1 hand te tellen. Rond 16.00 telde ik de minuten af tot 16.30. Een tijdstip dat ik, in mijn wondere wereld van totaal onlogische feiten, bestempelde als een tijdstip waarop je ongegeneerd aan de zuip kon. Want voor die tijd drinken was alleen voor probleemdrinkers, toch? 

Mijn vrouw heeft me de afgelopen dagen met engelengeduld aangehoord. Ze is trots op me en vind het een erg goede beslissing, maar ze zet vraagtekens bij de vraag of ik verslaafd was. Ze erkent wel dat ik een behoorlijk probleem had. Nou ja, is niet erg. Daar ga ik nu even niet over in discussie, misschien als er wat meer tijd overheen is gegaan. Ik weet wel zeker dat veel lezers hier op het forum het volmondig met me eens zijn als ik mijzelf als verslaafd aan alcohol bestempel. Ik heb gemerkt dat wanneer ik mijzelf voorhoud dat ik niet met drank kan omgaan, zelfs niet 1 glas, ook niet op gelegenheden, dan komt het wellicht goed. Het geeft mij in ieder geval veel duidelijkheid  en een vreemd soort rust die ik eerder niet had wanneer ik weer een lachwekkend schema van minder drinken in elkaar flanste. Lachwekkend voor mij, omdat het simpelweg neerkwam op het feit dat ik een paar dagen per week katchagrijnig was, de dagen aftelde en wanneer het weer kon geheel los ging.

De overige vragen daar kom ik nog wel aan toe. Voor nu is elke dag nuchter een kleine overwinning. Ik begin nu wel te ontdekken welke tactieken er gebruikt worden om alcohol als volslagen normaal, sociaal geaccepteerd iets in de wereld te zetten. Blijkbaar behoor ik dus tot dat deel van de mensheid die, gesteund door deze sociale acceptatie, deze drugs als normaal zag en het drankduiveltje verwarde met het nuchtere engeltje. Maar wat ben ik blij dat ik daar nu doorheen heb weten te prikken. Ik kan voorlopig mijzelf in de spiegel kijken en vol trots zeggen: ik drink geen alcohol meer. Nu niet en nooit meer. En wat hoop ik dat zich dat voortzet.

 Het is jammer dat ik dit in mijn directe omgeving met niemand kan delen, niet in de laatste plaats omdat ik daar niemand tot in den treure mee wil lastigvallen, en omdat ik mij simpelweg schaam voor mijn verslaafdheid. Dus zijn jullie de komende periode mijn klankbord, of je wil of niet, maar dat is het mooie van een forum. Ik schrijf het van me af en de rest mag kiezen of ze deze hersenspinsels tot zich willen nemen.

Voor nu, een mooi 2023. Ik kijk er naar uit, ga nu lekker wandelen met mijn kinderen en vanavond, als mijn vrouw thuiskomt zet ik iets lekkers op tafel. De tranen stromen over mijn wangen nu, maar gelukkig van blijdschap. Ik denk niet dat iedereen deze tranen begrijpt. Wat een gevoel, en wat een vooruitzicht die pas verworven vrijheid! 

Groet van een optimist,

Maarten

Welkom!

Weet jij wat je hebt om het te laten slagen? Voor mij dat je je gevoel zo goed weet te omschrijven. 

Ik viel wel even over dat jij dure drank haalde en dat andere die het voor het goedkoper doen maar daarin dacht ik ja jij kon het betalen ik niet, maar we hebben het hetzelfde probleem. 

Behalve dat ik je al mag door jou manier van schrijven, ik lees het graag. Denk ik dat je het ook gaat redden, je bent eerlijk geweest tegen je vrouw, die steunt je ook. 

En hier op het forum zijn wij er om je trucjes te leren. 

Ik weet niet of jij het al onderzocht hebt bij jezelf? Wanneer je de behoefte voelt om je te verdoven. Bij mij is het meestal een combi van honger, verdriet en teleurstelling (angry) 

Voor jou de tip van HALT

Hungry

Angry

Lonelyness

tyred

Heel vaak struikelen we hierover als we stoppen met drinken. 

Dus sta hier even bij stil als je toch weer de neiging krijgt. 

Verder, fijne jaarwisseling.

10 minuten geleden zei Spud:

Ik viel wel even over dat jij dure drank haalde en dat andere die het voor het goedkoper doen maar daarin dacht ik ja jij kon het betalen ik niet, maar we hebben het hetzelfde probleem.

Dag Spud, bedankt voor je reactie. Ik probeerde nu juist te omschrijven dat ik destijds in de veronderstelling was dat, omdat ik dure drank haalde,  ik dacht dat ik boven anderen stond als het ging om drinken. Daarom zei ik ook̈: 'excuus, soms neig ik naar sarcasme '

Nu weet ik dat ik net als andere probleemdrinkers meestal om dezelfde reden drink: om dronken te raken. Of het nu dure drank is of goedkope drank. Dat maakt niet uit. 

Jij ook fijne jaarwisseling Spud! Groet Maarten

Ja dat voelde ik in je schrijven. Maar ergens waren we gewoon gelijk. 

1 minuut geleden zei Spud:

Ja dat voelde ik in je schrijven. Maar ergens waren we gewoon gelijk. 

Jazeker zijn wij gelijk. We proberen allebei onszelf te redden met een verslaving die ons wil inhalen. En daarom ben ik ook blij dat er mensen zijn zoals jij die de moeite nemen om mij af en toe met een reactie te steunen!

Dank je Spud

Schrijven is gewoon lastig, soms komen dingen anders aan dan dat je bedoeld. (ik schrijf ook en probeer veel te veel uit te leggen waardoor ik weer in een discussie beland) 

Ondanks die enkele opmerking las ik door en ik vind je aanwinst voor hier want je bent een geweldige woordkunstenaar

Ik ben hier niet zo vaak, ik heb een beetje een haat liefde verhouding met dit forum, al telt de liefde meer. Dus ongeregeld zal ik hier wel zijn. Dan mag je je opnieuw voorstellen want dan ben ik het alweer vergeten wat ik vandaag zei. Niet vanwege de drank maar dat er zoveel meer mogelijk is geworden zonder drank dat ik naast het forum ook gewoon een leuk leven heb. 

Bijna een maand gestopt met drinken. Nog niet zo lang maar tijd voor een eerste persoonlijke reflectie vind ik. Leuk om dit eens puntsgewijs op te sommen.
Laat ik eens beginnen met de kenmerken en de voordelen:

• Het gaat goed.
• Geen onrustig gevoel dat wordt veroorzaakt door de vraag of er genoeg alcohol in huis is.
• Geen gejaagde fietsrit door de stad op zoek naar een slijter waar ik alweer een tijdje niet ben geweest zodat het niet opvalt hoeveel flessen ik erdoorheen jaag elke week/maand.
• Geen onrustig gevoel elke week opnieuw omdat mijn vrouw wellicht op internet bankieren kijkt en toevallig ziet dat ik weer bij een drankzaak ben geweest waar zij niets van af weet. (soms pinde ik contant zodat de naam van de slijter niet bij het afgeschreven bedrag stond op internetbankieren).
• Geen schuldig gevoel als ik weer eens stiekem een fles wijn naar binnen aan het klokken was terwijl ik het voordeed als slechts 1 glas.
  
  Wat een treurig en sneu gedrag als ik dit teruglees. Maar goed, en door:
   
• Dagelijks aan het einde van de middag nog wel een (lichte) hunkering naar een glas wijn, maar niet ernstig en zeker beheersbaar.
• Rustige avonden zonder dat ik half bewusteloos al om 20.00 lig te pitten.
• Normale gesprekken kunnen voeren met gezin tijdens avondeten en daarna en:
• Herinneren waar we het over hebben gehad de volgende ochtend.
• Heerlijke rustige nachten gevuld met diepe nachtrust.
• Helder wakker worden.
• Langzaam wat gewicht aan het verliezen
• Wallen onder ogen beginnen langzaam weg te trekken

Nadelen

• ………

En of ik mij zorgen maak dat ik binnenkort toch weer ga drinken? Ja, een beetje, ik zou liegen als ik dit ontken, maar bovenstaande lijst is een soort mantra die dit gevoel bijzonder slagvaardig elimineert.

Op naar maand twee.

@Maarten82Leuk he zo'n lijstje maken en terug lezen 

Het zou bijna mijn lijstje kunnen zijn, alhoewel ik tot nu toe absoluut geen- al dan niet lichte - hunkering voel naar een glas wijn.

En: mijn wallen onder mij n ogen trekken niet weg.........

32 minuten geleden zei Beatrix:

alhoewel ik tot nu toe absoluut geen- al dan niet lichte - hunkering voel naar een glas wijn.

Het is meer de hunkering naar een roes. Ik zou graag willen dat ik die niet had, maar deze komt en gaat soms. Gelukkig kan ik hem redelijk makkelijk weerstaan aangezien ik de voordelen van niet drinken zo veel sterker voel dan de noodzaak van de roes die mij in zijn greep hield al die jaren. Ik ben ervan overtuigd dat, na verloop van tijd, die hunkering minder en minder wordt totdat het een desastreuze verliefdheid uit het verleden blijkt te zijn. Ooit verslavend, uiteindelijk een herinnering die je met een grimas weer wegstopt in het 'archiefkastje' van je brein genaamd: been there, done that, never again!

Groetjes

Prachtige lijst, @Maarten82. Je kunt nog aan de voordelen toevoegen dat je een hoop minder geld uitgeeft.

Het eventueel onderzoeken van de achtergronden van een nog overblijvende "hunkering naar een roes" gaat overigens ook beduidend beter in nuchtere toestand dan wanneer je beschonken bent.

1 uur geleden zei Bob:

Het eventueel onderzoeken van de achtergronden van een nog overblijvende "hunkering naar een roes"

Die zoektocht blijf ik onverminderd fascinerend vinden. In mijn geval kan ik niet anders concluderen dat ik de roes gewoon ontzettend lekker vond. Dat gevoel dat mijn hele lichaam na een paar glazen ontspande en er een soort zorgeloze, wazige deken over de werkelijkheid werd getrokken. Er lag geen onderliggend trauma aan ten grondslag denk ik, geen problemen of zorgen die ik probeerde weg te drukken met alcohol. Desalniettemin zorgde die simpele zucht naar de roes evengoed voor een probleem, een verslaving. Daar had ik geen psychologische problemen voor nodig. De alcohol kreeg zonder trauma's waar hij zich in vast kon bijten toch wel vat op mij.

Blij dat ik van die zooi af ben.... Levert me inderdaad nog geld op ook zoals jij zei Bob. 

Ja de roes is lekker. Maar je betaalt m even later s nachts gewoon terug.

EN het is verslavend.

EN het is ongezond.

Redenen genoeg om het niet te doen, maar t verslaafde brein raakt soms toch uit balans en dan gaat t wiebelen, zal ik wel zal ik niet...

Als ik ga wiebelen dan zit ik te veel in mn hoofd en kan ik beter gewoon wat gaan doen.